Kalimi i lehtë i një bakteri nga hunda në tru mund të rrisë rrezikun e sëmundjes së Alzheimerit, pohon një grup studiuesish, të cilët theksojnë se është mirë të shmangni një zakon "të keq" për të ruajtur mukozën e hundës, por edhe trurin.
Studiuesit e Universitetit Griffith kanë identifikuar një lidhje të mundshme midis sëmundjes së Alzheimerit dhe një bakteri specifik. Nëse verifikohen rezultatet e tyre, ata mund të japin informacion të vlefshëm për faktorët që ndikojnë në rrezikun e zhvillimit të sëmundjes.
Në mënyrë të veçantë, ekipi i studimit nga Universiteti Griffith arriti në përfundimin se bakteri Chlamydia pneumoniae ka të ngjarë të udhëtojë përmes nervit të nuhatjes nga hunda në tru, duke shkaktuar ndërtimin e pllakave të proteinës beta-amiloide, një shenjë dalluese e sëmundjes Alzheimer. Gjetjet e reja u publikuan në Scientific Reports.
Nervi i nuhatjes, i cili është i ekspozuar drejtpërdrejt ndaj ajrit në zonën e hundës, krijon një rrugë që shkon përgjatë zgavrës së hundës dhe përfundon në tru. Kjo rezulton në një rrugë të lehtë për viruset dhe bakteret që të hyjnë në trup, të anashkalojnë pengesën dhe të arrijnë në sistemin nervor qendror. Pushtimi i bakterit Chlamydia pneumoniae në tru mund të shkaktojë patologji të ngjashme me sëmundjen e Alzheimerit, kanë zbuluar studiuesit.
Studimi në fjalë u krye te miu, por studiuesit argumentojnë se e njëjta gjë mund të jetë e vërtetë edhe te njerëzit. “Ky bakter është gjithashtu i pranishëm te njerëzit, por ne nuk e kemi kuptuar se si funksionon. Ne duhet ta çojmë studimin më tej duke e testuar atë te njerëzit për të parë nëse ndjek të njëjtën rrugë dhe funksionon në të njëjtën mënyrë si tek minjtë”, komentoi profesori James St. John, kreu i Qendrës Clem Jones për Neurobiologjinë dhe Kërkimin e Qelizave Staminale dhe bashkautor i studimit.
Është interesante se profesori St John sugjeron disa hapa të thjeshtë për t'u kujdesur për mukozën e hundës, të cilat ai i lidh me uljen e rrezikut të sëmundjes së Alzheimerit
“Të fusësh gishtin në hundë apo të shkulësh qimet e saj nuk është një ide e mirë”, tha ai, duke shtuar: “Ne nuk duam të dëmtojmë pjesën e brendshme të hundës dhe këto dy zakone mund ta bëjnë këtë. Nëse mukoza e hundës dëmtohet, mund të ketë një rritje të baktereve që mund të ‘udhëtojnë’ në tru”.
Testet e nuhatjes mund të kenë gjithashtu potencial si zbulues për Alzheimerin, thotë Prof St John, pasi humbja e nuhatjes është një tregues i hershëm i sëmundjes Alzheimer. Ai sugjeron që testet e nuhatjes që nga koha kur një person mbush 60 vjeç mund të jenë të dobishme si një zbulues i hershëm.
“Nga një moshë e tutje rreziku rritet automatikisht. Por fajin nuk e ka vetëm mosha, prandaj shikojmë edhe faktorë të tjerë. Ne mendojmë se viruset dhe bakteret mund të luajnë një rol në këtë”, shtoi ai, duke vënë në dukje se testet e nuhatjes mund të përdoren nga mosha 60 vjeç e tutje, pasi humbja e nuhatjes është një tregues i hershëm i sëmundjes, si një mjet për zbulimin e hershëm të sëmundjes.
Ai tregon gjithashtu se pas 65-ave rreziku i sëmundjes rritet menjëherë, por kjo nuk do të thotë se vetëm mosha luan rol, pasi rol luajnë edhe faktorë të tjerë si ekspozimi mjedisor, si dhe bakteret dhe viruset./Liberale.al