Cili është sistemi më pak i keq global i azilit që mund të jetë politikisht i realizueshëm? E kam menduar këtë pyetje që nga hera e parë që shkela në një kamp të mjerë për anglezët që ikin nga lufta civile e vendit të tyre, një çerek shekulli më parë - thotë kryeredaktori i “The Economist” - në analizën kryesore të javës. Ndërkohë si zgjidhje optimale shihet modeli i Italisë me Shqipërinë.

Debati në Perëndim përqendrohet pothuajse tërësisht tek azilkërkuesit që arrijnë në Perëndim - ata që votuesit i shohin në televizion. Shifrat e fundit - 2.7 milionë në vitin 2023 - kanë qenë të mjaftueshme për të shkaktuar një reagim të ashpër kundër të gjitha llojeve të imigracionit.

Megjithatë, ata janë një pjesë shumë e vogël e 123 milionë njerëzve që janë zhvendosur në të gjithë botën nga lufta, fatkeqësitë ose persekutimi. Për paketën mbuluese të kësaj jave në pjesën më të madhe të botës, u përpoqa të shikoja pamjen globale. Shkova në Çad për të folur me të arratisurit nga lufta civile e Sudanit. Kolegët e mi raportuan nga Teksasi dhe Londra.

E vetmja mënyrë e besueshme për t'u dhënë strehim të gjithë atyre që kanë nevojë, argumenton “The Economist”, është ta realizosh këtë afër - zakonisht në vendin ose rajonin e parë të sigurt kur mbërrijnë refugjatët. Vendet e pasura duhet të financojnë siç duhet agjencitë e OKB-së për refugjatët dhe të ndihmojnë shtetet që janë në vijën e parë që presin refugjatë.
Në të njëjtën kohë, për të fituar pëlqimin e votuesve për migrim të rregullt të fuqisë punëtore, ato duhet ta shkëputin atë nga sistemi i azilit. Në analizën e javës the Economist shpjegon rrugën se si kjo mund të realizohet.

Ndërkohë, mbulimi i The Economist në Britani gjen hapësirë për një tjetër kopertinë dhe optimizëm mes perspektivës së zymtë ekonomike të vendit. Sigurisht, rritja është e zymtë, shërbimet publike janë të varfra nga fondet dhe taksat janë të larta dhe duket se ka të ngjarë të rriten. Por Britania është e lirë - më e lirë sesa justifikohet nga rreziqet e dukshme. Nëse qeveria laburiste mund ta shfrytëzojë mundësinë, - argumenton The Economist, - atëherë të qenit vlerë për paratë u ofron britanikëve një rrugë drejt një rritjeje më të mirë ekonomike.