Nga Daniele Manca
Studiuesit italianë janë të aftë të konkurrojnë me më të mirët në Evropë. Por industria farmaceutike italiane (kryesuese në vlerën e shtuar, dhe jo vetëm në Evropë) shpenzon vetëm 3.8% të xhiros së saj për kërkim dhe zhvillim, krahasuar me 7.1% për kompanitë franceze dhe 14.8% për ato gjermane.
Ndodh shpesh në Itali. Ne kemi shumë institucione të shkëlqyera që dështojnë të ngrihen në një sistem. Mendoni vetëm për universitetet dhe kërkimin tonë. Siç zbuloi Francesco Giavazzi në Corriere della Sera më 1 korrik, studiuesit italianë konkurrojnë me më të mirët në nivel evropian. Por ata shpesh preferojnë të vazhdojnë kërkimin e tyre në institucione të tjera, veçanërisht jashtë vendit. Nga 37 çmimet e shpërndara për studiuesit italianë nga ERC (programi evropian që ka shpërndarë mbi 30 miliardë që nga viti 2007), 25 mbetën në Itali: pak a shumë e njëjtë me Gjermaninë, ku 37 nga 47 çmimet mbetën në vendin e tyre. Por situata në Mbretërinë e Bashkuar është e habitshme, me 26 çmime ERC për britanikët dhe 56 projekte kërkimore të kryera. A është vetëm çështje e universiteteve që janë më të prirura për të kryer kërkime? Sigurisht. Por edhe e një sistemi të aftë për të transformuar idetë në biznese. Ajo që quhet transferim teknologjie. Në Itali, ne kemi institucione të shkëlqyera që e mbajnë gjallë marrëdhënien midis biznesit dhe kërkimit. Dhe universitete që natyrshëm pozicionohen në kufirin midis studimit dhe sipërmarrjes. Merrni si shembull Politeknikun. Por provoni të shqiptoni frazën e mëposhtme në universitetet italiane: "identifikimi i potencialit tregtar të një zbulimi". Sa senate akademike do të ngrinin vetullat? Sa universitete kanë një zyrë transferimi teknologjish?
Dhe pyetja që shtrohet: sa fakultete të shkencave humane po shqyrtojnë mundësinë e trajtimit të temës së inteligjencës artificiale jo vetëm filozofikisht dhe etikisht, por edhe përmes aftësive transversale? Është e qartë se edhe kompanitë duhet të bëjnë pjesën e tyre. Sipas një studimi nga Shtëpia Evropiane “Ambrosetti”, industria farmaceutike italiane (kryesuese në vlerë të shtuar, dhe jo vetëm në Evropë) shpenzon vetëm 3.8% të xhiros së saj për kërkim dhe zhvillim, krahasuar me 7.1% në Francë dhe 14.8% në Gjermani. Varet nga politikanët që ta bëjnë vendin të flasë përsëri për konkurrueshmërinë dhe sistemin e integruar. Përndryshe, do ta humbim sërish trenin e inovacionit . Dhe sigurisht jo për fajin e Evropës apo ndonjë kurbani tjetër jashtë kufijve tanë.
