Gazetarja e sportit, Dora Panteli përshkroi periudhën e shtatzënisë së saj, duke theksuar se nuk e kishte imagjinuar kurrë veten si nënë.

Siç rrëfeu ajo, nëntë muajt e shtatzënisë së saj u shoqëruan me frikëra dhe vështirësi, megjithatë, sot ajo po përjeton një përvojë thellësisht emocionale, duke mbajtur në krahë djalin e saj.

Dora Panteli donte të ndante mendimet dhe ndjenjat e saj si që nga momenti që mësoi se ishte shtatzënë, ashtu edhe që nga dita kur lindi djali i saj.

Duke publikuar foto nga materniteti me bashkëshortin, fëmijën e tyre dhe veten, të hënën më 28 Korrik,  gazetarja sportive përmendi, ndër të tjera, se gjatë shtatzënisë kishte ndjenja të përziera:

" Kishim ulje-ngritje, kishim frikë dhe vështirësi, lot dhe buzëqeshje, përqafime dhe puthje, ndjenja të përziera për 5659 orë, 24 minuta dhe 18 sekonda - nga 26 nëntori (në ditëlindjen time) kur mësuam se do të vije në botë - por në fund, dashuria e vërtetë dhe e pastër mbizotëroi, gjë që ishte arsyeja pse unë dhe babai yt donim kaq shumë që të vije dhe të na krijonim një familje."

Pastaj, ajo pranoi se çdo shqetësim apo vështirësi me të cilën u përball u zhduk pasi dëgjoi të qarën e parë të të birit:

"Ankthi, dhimbja, frika dhe vështirësitë që kalova gjatë këtyre 9 muajve, si dhe në sallën e operacionit, u zhdukën magjikisht kur dëgjova të qarën tënde dhe të pashë për herë të parë në orën 11:25 të mëngjesit të së premtes.  Nuk e imagjinoja kurrë se do të kisha fëmijë, kur të rritesh të gjithë ata që më njihnin do t'ju tregojnë se asnjëri prej tyre nuk e besoi kur e lajmërova (shumë ende nuk e besojnë), por babai yt u rikthye në jetën time pas 10 vitesh të tëra për të më kujtuar se gjërat më të çmuara në jetë janë: besimi, shpresa dhe dashuria. Por më e madhe se këto është dashuria."

Duke mbyllur tekstin që shoqëronte mbishkrimin e postimit të saj, ajo shkroi: "

 Sepse siç thotë Himni i Dashurisë, nga Apostulli Pal, kur nuk kemi dashuri, pavarësisht se sa mallra, para, njohuri dhe tituj kemi në jetën tonë, ne nuk jemi absolutisht asgjë dhe nuk kemi asgjë thelbësore." Sepse "dashuria është e durueshme, është e mirë dhe e dobishme, dashuria nuk është xheloze, dashuria nuk mburret, nuk është krenare, nuk sillet në mënyrë të vrazhdë, nuk kërkon të sajat, nuk provokohet, nuk mendon keq, nuk gëzohet kur sheh padrejtësi, por gëzohet kur e vërteta triumfon. Dashuria i duron të gjitha, beson të gjitha, shpreson të gjitha, i duron të gjitha. Dashuria nuk dështon kurrë". Nuk e di nëse do të jem një nënë e mirë, do të përpiqem me të gjitha forcat dhe unë dhe babai yt, për një gjë jam e sigurt se të dy do t'ju mësojmë vlerën dhe rëndësinë e dashurisë.  Faleminderit të dyve, ty dhe babait tënd, që erdhët në jetën time dhe më provuat se në fund drita gjithmonë fiton edhe errësirën më të thellë. Ju gjithmonë do të jeni mbi të gjitha! ".