Më 26 qershor 1963 - Presidenti amerikan John F. Kennedy mbajti fjalimin e tij të famshëm "Ich bin ein Berliner", duke theksuar mbështetjen e Shteteve të Bashkuara për Gjermaninë Perëndimore, ndërsa Gjermania Lindore e mbështetur nga sovjetikët kishte ngritur murin e Berlinit. Ishte një fjalim historik, emocionues dhe gati “profetik”, që parashikonte rënien e murit të Berlinit dhe triumfin e botës së lirë perëndimore.
26 qershor 1963 - Fjalimi i Presidentit amerikan John F. Kennedy: "Ich bin ein Berliner"
Jam krenar që vij në këtë qytet si mysafir i kryetarit tuaj të nderuar të Bashkisë, i cili ka simbolizuar në mbarë botën shpirtin luftarak të Berlinit Perëndimor. Dhe jam krenar që vizitoj Republikën Federale me kancelarin tuaj të nderuar, i cili për kaq shumë vite e ka bërë Gjermaninë të përkushtuar për demokracinë, lirinë dhe përparimin, dhe që vij këtu në shoqërinë e shokut tim amerikan, gjeneralit Clay, i cili ka qenë në këtë qytet gjatë momenteve të tij të mëdha të krizës dhe do të vijnë përsëri nëse do të jetë e nevojshme.
Dy mijë vjet më parë mburrja më krenare ishte "civis Romanus sum". Sot, në botën e lirisë, mburrja më krenare është “Ich bin ein Berliner”.
E vlerësoj përkthyesin tim që më përkthen në gjermanisht!
Ka shumë njerëz në botë që vërtet nuk e kuptojnë, ose thonë se nuk e kuptojnë se, cila është çështja e madhe midis botës së lirë dhe asaj komuniste.
Le të vijnë në Berlin.
Ka disa që thonë se komunizmi është vala e së ardhmes.
Le të vijnë në Berlin.
Dhe ka disa që thonë në Evropë e gjetkë mund të punojmë me komunistët.
Le të vijnë në Berlin.
Madje ka disa që thonë se është e vërtetë që komunizmi është një sistem i keq, por na lejon të bëjmë përparim ekonomik.
“Lass' sie nach Berlin kommen”. Le të vijnë në Berlin.
Liria has shumë vështirësi dhe demokracia nuk është perfekte, por asnjëherë nuk na është dashur të ngremë një mur për t'i mbajtur njerëzit tanë brenda, për t'i penguar ata të lëvizin. Dua të them, në emër të bashkatdhetarëve të mi, që jetojnë shumë kilometra larg në anën tjetër të Atlantikut, të cilët janë shumë larg nga ju, se ata kanë krenarinë më të madhe që kanë mundur të ndajnë me ju, qoftë edhe nga një distanca, historinë e 18 viteve të fundit. Nuk njoh asnjë qytet, që ka qenë i rrethuar për 18 vjet që ende jeton me vitalitetin dhe forcën, shpresën dhe vendosmërinë e qytetit të Berlinit Perëndimor. Ndërsa muri është demonstrimi më i dukshëm dhe i gjallë i dështimeve të sistemit komunist. Ne nuk kënaqemi me të, sepse, siç ka thënë kryetari juaj, është një ofendim jo vetëm kundër historisë, por ofendim kundër njerëzimit, ndarja e familjeve, ndarja e burrave dhe grave dhe vëllezërve dhe motrave, dhe përçarja e një populli që dëshiron të bashkohet.
Ajo që është e vërtetë për këtë qytet është e vërtetë për Gjermaninë - paqja reale dhe e qëndrueshme në Evropë nuk mund të sigurohet kurrë për sa kohë që një gjermani e ndarë në katër i mohohet e drejta elementare e njerëzve të lirë, dhe kjo është të bëjë një zgjedhje të lirë. Në 18 vjet paqe dhe mirëbesim, ky brez gjermanësh ka fituar të drejtën për të qenë të lirë, duke përfshirë të drejtën për të bashkuar familjet dhe kombin e tyre në paqe të qëndrueshme, me vullnet të mirë për të gjithë njerëzit. Ju jetoni në një ishull të mbrojtur lirie, por jeta juaj është pjesë kryesore. Pra, më lejoni t'ju kërkoj ndërsa e mbyll, të ngreni sytë tuaj përtej rreziqeve të së sotmes, drejt shpresave të së nesërmes, përtej lirisë thjesht të qytetit të Berlinit, ose vendit tuaj të Gjermanisë, në përparimin e lirisë kudo, përtej mur për ditën e paqes me drejtësi, përtej vetes suaj dhe vetes për gjithë njerëzimin.
Liria është e pandashme dhe kur një njeri robërohet, të gjithë nuk janë të lirë. Kur të gjithë të jenë të lirë, atëherë ne mund të presim me padurim atë ditë kur ky qytet do të bashkohet në një dhe ky vend dhe ky kontinent i madh i Evropës në një glob paqësor dhe shpresëdhënës. Kur të vijë më në fund ajo ditë, siç do të ndodhë, njerëzit e Berlinit Perëndimor mund të kënaqen me faktin se ishin në vijën e parë të frontit për gati dy dekada.
Të gjithë njerëzit e lirë, kudo që të jetojnë, janë qytetarë të Berlinit dhe, prandaj, si njeri i lirë, krenohem me fjalët "Ich bin ein Berliner".
/Përgatiti: a.m/ Liberale.al/
