Filozofi gjerman Arthur Schopenhauer, 1855.

Arthur Schopenhauer njihet edhe autori i pesimizmit, një qëndrim dëshpërimi ndaj jetës dhe ekzistencës, i shoqëruar me një mendim të përgjithshëm të paqartë se dhimbja dhe e keqja mbizotërojnë në botë. Rrjedh nga latinishtja pessimus ("më e keqja"). Pesimizmi është antiteza e optimizmit, një qëndrim i shpresës së përgjithshme, i shoqëruar me pikëpamjen se ekziston një ekuilibër i së mirës dhe kënaqësisë në botë. Për të përshkruar një qëndrim si pesimist, megjithatë, nuk do të thotë se termi nuk përfshin fare shpresë. Mund të gjejë objektet e saj të shpresës dhe të vlerësimit në një rajon përtej përvojës dhe ekzistencës së zakonshme.

Arthur Schopenhauer gjatë 28 viteve të fundit jetoi në Frankfurt, qytet në të cilin e ndjente se ishte i lirë nga kërcënimi i kolerës dhe largua prej aty derisa ndërroi jetë vetëm për interluda të shkurtra. Ai hoqi dorë edhe nga karriera e tij si profesor universiteti dhe jetoi si i vetmuar, i zhytur totalisht në studime (sidomos në shkencat e natyrës). Jeta në fund mori formën që pasardhësit filluan të njihnin: uniformitetin e matur të ditëve; stili i rreptë, asketik i jetesës i modeluar sipas Kantit; veshja e modës së vjetër; prirja për soliloku gjestikulativ.

Megjithatë, koha e lirë e tij nuk ishte boshe. Në 1836, pas 19 vitesh "indinjate të heshtur", botoi traktatin e shkurtër Über den Willen in der Natur (Për vullnetin në natyrë), i cili përdori me mjeshtëri gjetjet e shkencave natyrore që po zgjeroheshin me shpejtësi në mbështetje të teorisë së tij të vullnetit. Parathënia për herë të parë shprehte hapur kundërshtitë e tij të forta për "sharlatanin" Hegel dhe klikën e tij. Ai botoi në vitet e fundit të jetës edhe disa ese.

/Liberale.al/