11 Prill 1985: Vdiq diktatori komunist i shtetit ballkanik Enver Hoxha pas dyzet vjetësh sundimi të hekurt
Udhëheqësi i fundit i mbijetuar i Evropës gjatë kohës së luftës, z. Enver Hoxha, i Shqipërisë, vdiq dje pas 40 vjetësh sundimi të hekurt mbi shtetin e vogël komunist ballkanik, të cilin ai e ktheu në një nga vendet më të izoluara dhe më të fshehta në botë.
Z. Hoxha, 76 vjeç, ishte i sëmurë vitin e kaluar dhe drejtimi i punëve dukej se kishte kaluar në duart e pasardhësit të tij të zgjedhur, kreut titullar të shtetit, z. Ramiz Alia.
Njoftimi zyrtar i vdekjes emëroi zotin Alia si kryetar të komitetit për të organizuar funeralin – funksioni i parë i zakonshëm i një udhëheqësi të ri në një vend komunist – dhe tha se zoti Hoxha vdiq pas një ataku kardiak që pësoi në fillim të kësaj jave. Ai zbuloi se Hoxha kishte qenë pjesërisht i paralizuar nga një goditje në tru vitin e kaluar.
Zoti Alia, me sa duket anëtar më liberal i lidershipit aktual shqiptar, pritet të vazhdojë dhe ndoshta të përshpejtojë hapjen graduale të deritanishme të Shqipërisë ndaj botës së jashtme, e cila filloi dy vjet më parë.
I biri i një familjeje të varfër myslimane (feja e shumicës së shqiptarëve përpara se z. Hoxha të nxirrte jashtë ligjit të gjitha kishat), z. Alia iu bashkua organizatës fashiste shqiptare, Youth of Lictor, në moshën 19-vjeçare, por shpejt u kthye në komunist.
Në moshën 59-vjeçare, ai ka qenë në krah të z. Hoxha për më shumë se tre dekada. Ai u emërua ministër i arsimit në moshën 30-vjeçare dhe ka qenë anëtar i Byrosë Politike të Partisë Shqiptare të Punës në pushtet për gati një çerek shekulli. Alia u bë kreu i shtetit në nëntor 1982, një vit pas vrasjes së dukshme të nëpunësit të dytë për një kohë të gjatë të z. Hoxha, z. Mehmet Shehu, kryeministri i atëhershëm.
Mes ankesave në shtypin zyrtar për joefikasitet dhe mungesë, Z. Alia ka bërë thirrje së fundmi për modernizim dhe kontakte më të mëdha me jashtë. Por pas 40 vjetësh të sundimit stalinist dhe kultit të personalitetit të zotit Hoxha, ai do të duhet të vazhdojë ngadalë me çdo hap të liberalizmit.
Në mesin e tre milionë banorëve të Shqipërisë raportohet se ka disa mijëra të burgosur politikë. Një vlerësim i kohëve të fundit e vendos shifrën deri në 40,000, përfshirë priftërinjtë dhe të tjerë që refuzuan të përkuleshin para versionit të pastërtisë socialiste të zotit Hoxha.
Grupet e mërguara janë aktive në SHBA dhe në Greqinë fqinje dhe ish-mbreti Leka, monarku shtatlartë i rrëzuar kur ishte vetëm disa ditësh, kërkon rivendosjen e monarkisë.
Burimet e vlefshme bujqësore dhe minerale të Shqipërisë, përfshirë naftën dhe kromin, nënkuptojnë se ekonomia nuk ka vuajtur rëndë nga izolimi i shtuar i vendit që kur Hoxha u shkëput me aleatin e tij kryesor, Kinën, në 1978.
Megjithatë, marrëveshjet tregtare dhe kulturore të nënshkruara me vendet e Evropës Perëndimore, përfshirë Greqinë, Italinë, Gjermaninë Perëndimore, Austrinë dhe Turqinë në muajt e fundit janë përpjekur të lehtësojnë situatën.
Shenjat e para të relaksimit në politikën e jashtme nën drejtimin e zotit Alia mund të vijnë në përmirësimin e marrëdhënieve me Britaninë dhe Francën.
Marrëdhëniet me Londrën janë bllokuar për shkak të refuzimit të Britanisë për të kthyer arin shqiptar të kapur nga Musolini dhe fundosjes nga Shqipëria të dy destrojerëve britanikë pranë Korfuzit në vitin 1946. Por zoti Alia ka thënë se “vështirësi të tilla mund të kapërcehen me përpjekje të përbashkëta”.
/Liberale.al/
