Rusia ka arritur një pikë pa kthim përsa i përket "operacionit të saj special ushtarak" në Ukrainë dhe tani duhet të kuptojë se është në luftë me të gjithë Perëndimin, argumenton Alexander Dugin në një artikull që shkroi rreth dy javë më parë.

Filozofi dhe analisti politik, të cilin shumë e quajnë "teorician i Putinit" (me të tjerët megjithatë pyesin se ai luan rolin më të vogël në vendimet e liderit rus) thekson në artikullin e tij se 'operacioni ushtarak special', i cili synonte "çlirimin e territoreve të saj nga forcat naziste ukrainase" në thelb ka përfunduar tani. Por Rusia është tashmë në një tjetër konflikt, i cili mund të çojë edhe në Luftën e Tretë Botërore, vazhdon Dugin, duke theksuar nevojën për të vënë në gatishmëri të gjithë vendin.

Kujtojmë se vajza e Aleksandër Duginit, Daria Dugina, u vra pak muaj më parë në një sulm me bombë që besohet se kishte në shënjestër të atin. Gazetares së re, e cila përqafoi besimet e babait të saj, iu bë funerali i një heroi në Rusi.

Lufta e Tretë Botërore

Jemi në prag të një Lufte të Tretë Botërore, në të cilën Perëndimi po na shtyn me obsesion. Kjo nuk është më një frikë apo një pritje, është një fakt. Rusia është në luftë me Perëndimin në tërësi, me NATO-n dhe aleatët e tyre (edhe pse jo të gjithë – Turqia dhe Greqia kanë vendin e tyre, dhe disa vende evropiane, veçanërisht Franca dhe Italia, por jo vetëm, nuk duan që në mënyrë aktive të marrin pjesë në luftën me Rusinë). E megjithatë, kërcënimi i një Lufte të Tretë Botërore afrohet gjithnjë e më shumë.

Nëse kjo do të çojë në përdorimin e armëve bërthamore është një pyetje e hapur. Por shanset për një Harmagedon bërthamor po rriten çdo ditë. Është absolutisht e qartë, dhe shumë udhëheqës ushtarakë amerikanë (si ish-komandanti i Forcave Amerikane në Evropë, Ben Hodges) shpallin hapur se Perëndimi nuk do të jetë i kënaqur edhe me tërheqjen tonë të plotë nga territori i ish-Ukrainës, duke këmbëngulur për "dorëzim pa kushte" (Jens Stoltenberg), "deimperializëm" (Ben Hodges), copëtim të Rusisë.

Në vitin 1991, Perëndimi ishte i kënaqur me rënien e BRSS dhe kapitullimin tonë ideologjik, kryesisht me adoptimin e ideologjisë, sistemit politik dhe ekonomisë perëndimore liberale nën udhëheqjen perëndimore. Sot, vija e kuqe për Perëndimin është ekzistenca e një Rusie sovrane, madje edhe brenda kufijve të Federatës Ruse.

Kundërsulmi i Forcave të Armatosura të Ukrainës në rajonin e Kharkivit përbën një sulm të drejtpërdrejtë nga Perëndimi kundër Rusisë. Të gjithë e dinë se ky sulm është organizuar, përgatitur dhe pajisur nga komanda ushtarake e Shteteve të Bashkuara dhe NATO-s dhe është kryer nën mbikëqyrjen e tyre të drejtpërdrejtë. Këtu nuk bëhet fjalë vetëm për përdorimin e pajisjeve ushtarake të NATO-s, por edhe për përdorimin e drejtpërdrejtë të inteligjencës ajrore perëndimore, mercenarëve dhe trajnerëve. Në sytë e Perëndimit, ky është fillimi i "fundit tonë". Meqenëse ne kemi treguar njëfarë dobësie në mbrojtjen e territoreve nën kontrollin tonë në rajonin e Kharkovit, ne mund të mposhtemi më tej. Ky nuk është sukses i vogël i kundërofensivës së Kievit, ky është suksesi i parë i prekshëm i NATO-s "Drang nach Osten" ("Marshimi në Lindje").

Natyrisht, mund të përpiqemi t'ia atribuojmë "vështirësive teknike" të përkohshme dhe ta shtyjmë analizën thelbësore të situatës për më vonë. Por kjo vetëm sa do të vononte realizimin e një fakti të kryer, duke na dobësuar dhe demoralizuar.

Prandaj, ia vlen të pranojmë ftohtësisht faktin se Perëndimi jo vetëm që na ka shpallur luftë, por në fakt po e bën atë. Ne nuk e zgjodhëm këtë luftë, nuk e donim. Në 1941, ne gjithashtu nuk donim luftë me Gjermaninë naziste dhe refuzuam të besojmë në të deri në fund. Por në situatën aktuale, kur 'de facto' po bëhet një luftë kundër nesh, kjo nuk ka rëndësi. Tani është e rëndësishme vetëm ta fitojmë atë, duke mbrojtur të drejtën e Rusisë për të ekzistuar.

Përfundimi i operacionit special ushtarak

Operacioni special ushtarak si një operacion i kufizuar për çlirimin e Donbasit dhe disa territoreve të Rusisë së Re ka përfunduar. Ajo u zhvillua gradualisht në një luftë të plotë me Perëndimin, në të cilën, në fakt, regjimi nazist në Kiev me praktikat e tij terroriste luan vetëm rolin e një instrumenti. Përpjekja e tij për të çliruar një sërë territoresh të Rusisë së Re të kontrolluara nga nazistët ukrainas, duke mbajtur të pandryshuar ekuilibrin gjeopolitik ekzistues të fuqisë në botë, pasi një operacion teknik ka dështuar, dhe është krejtësisht e kotë të pretendojmë se po vazhdojmë

Pa dashur, ne jemi tani në luftë dhe kjo prek çdo qytetar të Rusisë: secili prej nesh është objektivi i armikut, terroristit, snajperit.

Duke marrë parasysh të gjithë parametrat, situata është e tillë që tashmë është e mundur të rikthehen kushtet fillestare që mbizotëronin para 24 shkurtit 2022. Ajo që ka ndodhur është e pakthyeshme dhe nuk duhet të shqetësohemi as për ndonjë lëshim apo kompromis nga ana jonë. Armiku do të pranojë vetëm dorëzim të plotë, skllavërim, copëtim, pushtim. Pra, ne thjesht nuk kemi zgjidhje.

Përfundimi i operacionit special ushtarak do të thotë se kërkohet një ndryshim rrënjësor i të gjithë sistemit politik dhe shoqëror të Rusisë moderne - për ta vënë atë në një gjendje gatishmërie lufte - në politikë, ekonomi, kulturë dhe sferën e informacionit. 'Operacioni special' ushtarak më parë kishte një vend të rëndësishëm në jetën publike ruse, por përfshinte edhe gjëra të tjera. Lufta me Perëndimin ia kalon çdo gjëje”./Përshtati Liberale.al