Të gjithë duhet të kuptojnë se si të punojnë me teknologjinë dhe robotët; leximi i të dhënave, për të ndihmuar në interpretimin e “detit të të dhënave” që tani është në dispozicion; dhe shkrim-leximin njerëzor, i cili përfshin identifikimin e asaj që ne mund të bëjmë që makinat nuk mund ta bëjnë

Pas parashikimeve se gjysma e vendeve të punës në industrinë e punësimit do të zhduken për shkak të inteligjencës artificiale, prioritet për universitetet është të bëjnë ‘provën robotike’ të njerëzve duke mësuar humanitetet, të dhëna teknike dhe të shkrimit e leximit njerëzor

Ky ishte mesazhi i folësit kryesor Joseph Aoun, president i Universitetit NorthEastern në Boston në Shtetet e Bashkuara, duke folur për arsimin e lartë në epokën e inteligjencës artificiale, në konferencën “Rishpikja e edukimit në një botë digjitale” që u organizua në Madrid, Spanjë.

Konferenca, e cila tërhoqi një audiencë ndërkombëtare prej rreth 1,000 ekspertësh u organizua nga Fundación Telefónica, Universiteti IE (një universitet privat jo fitimprurës në pronësi të Instituto de Empresa SL) dhe Samiti i Jugut (një platformë globale inovative).

Përgjysmimi i vendeve të punës

Profesor Aoun filloi duke nxjerrë në pah studime që tregojnë se deri në 50% të vendeve të punës do të zhduken në të ardhmen për shkak të inteligjencës artificiale dhe se këto do të jenë punë nga të dyja palët, si puna e kollareve blu dhe të bardha, pasi “Inteligjenca artificiale nuk përzgjedh”. Ai tha se studimet e tjera sugjerojnë se shifra mund të jetë 30% ose 40%, për cilëndo shifër, implikimet janë të mëdha.

“Është e vërtetë që po krijohen vende të reja pune, por nuk dimë në afat të shkurtër nëse ato vende të reja do të kompensojnë humbjen e vendeve të vjetra të punës”, -tha ai.

Në këtë kontekst, “ne kemi nevojë për njerëz që të bëhen robotë”, tha ai. Hapi i parë është që secili të mësojë atë që ai e quajti “humanitetet”, e cila ka tri elemente: njohuri teknike, pasi të gjithë duhet të kuptojnë se si të punojnë me teknologjinë dhe robotët; leximi i të dhënave, për të ndihmuar në interpretimin e “detit të të dhënave” që tani është në dispozicion; dhe shkrim-leximin njerëzor, i cili përfshin identifikimin e asaj që ne mund të bëjmë që makinat nuk mund ta bëjnë, siç është të kuptuarit e gjuhës së trupit, puna në ekipe dhe “të jenë të shkathët në nivel global dhe kulturor”.

Hapi i dytë është të kuptoni se ne duhet të angazhohemi me të mësuarit eksperimental. “Në institucionin tim studentët tanë kalojnë gjashtë muaj në përgatitje”, -tha ai. “Ata mësojnë se si të punojnë në ekipe, të identifikojnë mundësitë, të ndërtojnë kompani dhe të punojnë me njerëz me prejardhje të ndryshme”, -tha ai.

“Çdonjëri prej nesh shumë shpejt do të jetë i vjetruar”, argumentoi ai.

Pra, ne kemi nevojë për të mësuarit gjatë gjithë jetës. Në SHBA, kjo shihet si norma e dytë, por 70% janë nxënës të përjetshëm dhe universitetet po injorojnë këtë grup. Por këta njerëz nuk duan kurse në universitete, ata i duan kurset atëherë kur iu duhen dhe aty ku janë.

“Universitetet duhet të jenë të përulur dhe të ulen me punëdhënësit dhe studentët e pjekur dhe të krijojnë ‘certifikatat e aftësive’. Kjo nuk është vetëm për edukimin online; [trajnimi] duhet të përfshihet në kompani”, tha ai. “Universitetet do të duhet të kenë baza kudo”, tha ai.

Sesioni u moderua nga Luis Garicano, ekonomist dhe profesor, dhe pyetësi i parë nga salla argumentoi se “gjërat që mendojmë se janë të vështira, kompjuterët i bëjnë të lehta (siç është përkthimi në Google) dhe gjërat që mendojmë se janë të lehta, kompjuterët i gjejnë shumë të vështira. Cili është thelbi i të qenit njeri?” -pyeti ajo.

Profesor Aoun u përgjigj se “njerëzit mund të jenë sipërmarrës, të përqendrohen, të mendojnë për mënyra të reja për të bërë gjëra dhe për të dhënë njohuri që makinat nuk munden”. Ai shtoi se kur njerëzit përdorin fjalën ‘sipërmarrës’ ata mendojnë të fillojnë një kompani të re, por në fakt mund të jetë thjesht për të parë gjërat në një mënyrë tjetër. “Ju mund të jeni një inovator në një kompani të madhe; le të shkojmë përtej përkufizimit të ngushtë”, tha ai.

Më pas u rrit rëndësia e njerëzve që kishin nevojë për kontakt njerëzor. “Ne kemi pasur makina kafeje për një kohë të gjatë”, tha Garicano, “por njerëzit duan kontakt me sy kur blejnë një kafe”.

“Në këtë dhomë njerëzit nuk po shohin tani, vazhdoi ai, Ata po shohin ekranet televizive prej nesh, edhe pse jemi këtu. Çfarë ndjenje ka një universitet nëse njerëzit e bëjnë këtë?”.

Njerëzit shkojnë në universitet jo vetëm për njohuri, tha Aoun: “Roli i universitetit është të sjellë njerëzit së bashku dhe pastaj të përjetojnë arsimin së bashku. Kjo është përulëse për ligjëruesit. Pse jemi këtu sot? Për shkak të nevojës tonë për të rrjetëzuar dhe për të biseduar me të tjerët; [në të njëjtën mënyrë] studentët duan të takojnë nxënës të tjerë dhe të integrojnë përvojën e tyre në klasë me përvojën reale të botës”.

Aoun shpjegoi se si institucioni i tij i jep përparësi mësimit eksperimental dhe efektit pozitiv që ka pasur.

“Punëdhënësit e duan atë”, tha ai. “Kemi më shumë kërkesa sesa mund ti përballojmë sepse punëdhënësit e duan energjinë krijuese që sjellin studentët. Shumë punëdhënës u ofrojnë atyre punë”, përfundoi ai. /Gazeta Liberale