Gjyqi i priftit katolik Gjon Shllaku në janar 1946. Ai u dënua me vdekje dhe u ekzekutua.

Pasi regjimi komunist erdhi në pushtet në Shqipëri në vitin 1945, ai nisi një fushatë të ashpër kundër klerit, duke synuar veçanërisht klerikët katolikë të cilët shiheshin si kërcënim për shkak të lidhjeve të tyre ndërkombëtare dhe refuzimit për të përqafuar propagandën komuniste. Në dhjetor të atij viti, dhjetëra klerikë dhe besimtarë katolikë u arrestuan, dhe deri në mars të vitit 1946, shtatë prej tyre u ekzekutuan.

Një xhami e shkatërruar në rugën Prizren - Gjakovë, 1999

Fushata u intensifikua në vitin 1967 pas një fjalimi të Enver Hoxhës, i cili shënoi fillimin zyrtar të betejës kundër "ideologjisë fetare". Kjo u pasua nga një direktivë nga Komiteti Qendror i Partisë së Punës që bënte thirrje për propagandë ateiste në të gjithë vendin. Si rezultat, mbi 2,100 institucione fetare u mbyllën, duke çuar në shkatërrimin e trashëgimisë së rëndësishme kulturore dhe historike.

Përpjekje të tilla krijuan një klimë frike dhe kontrolli, të ilustruar nga ngjarje si internimi publik i qytetarëve, i projektuar për të frikësuar ata që mund të devijonin nga ideologjia e partisë.

Në vitin 1976, me miratimin e një kushtetute të re, feja u ndalua zyrtarisht. Neni 37 deklaronte se shteti nuk njihte asnjë fe dhe nxiste propagandën ateiste për të ngulitur një botëkuptim shkencor materialist. Ndërkohë, neni 55 ndalonte krijimin e ndonjë organizate me karakter fetar. Kështu Shqipëria u bë vendi i parë Ateist në botë.

Përgatiti : Hemelita Boriҫi