Bruno Pizzul, një emër i njohur dhe zëri legjendar i gazetarisë dhe komentimit sportiv italian, ndërroi jetë këtë të mërkurë në spitalin e Gorizias, në moshën 86-vjeçare, pasi do të mbushte 87 vjeç të shtunën. Pizzul është një figurë e njohur edhe në Shqipëri, veçanërisht pas viteve 1990, kur televizionet italiane ishin një “dritare” për shikuesit shqiptarë drejt Evropës.

Pizzul mbeti një simbol i magjive të Botërorit 1990 dhe ngjarjeve më të paharrueshme që shënuan futbollin italian. Frazat e tij, si “Robertobaggiooooo”, janë gdhendur në zemrat e tifozëve të futbollit. Ai mbuloi ndeshjet e kombëtares italiane për 16 vjet, nga 1986 deri në 2002, duke përfshirë pesë Kupat e Botës dhe katër Kampionatet Evropiane, si dhe të gjitha ndeshjet kualifikuese për këto kompeticione, përveç finales së vendit të tretë në Botërorin ’90, që ai e humbi për shkak të angazhimeve të tjera.

Komenti i tij i parë u zhvillua më 8 prill 1970, në një ndeshje të Kupës së Italisë mes Juventusit dhe Bolognas. Gjatë karrierës së tij, Pizzul mbuloi ngjarje ndërkombëtare të rëndësishme si finalen e Kampionatit Evropian të vitit 1972, fituar nga Gjermania Perëndimore, si dhe sukseset e Milanit në Kupën e Kupave më 1973. Pizzul gjithashtu ishte zëri i finales tragjike të Kupës së Kampionëve të vitit 1985, kur ndodhi katastrofa në Heysel.

Në Shqipëri, në vitet ’90, zëri i Bruno Pizzulit ishte shoqërues i natave të futbollit, duke ushqyer pasionin e tifozëve shqiptarë, të cilët e njihnin atë nga transmetimet e televizionit italian. Zëri i tij u bë një pjesë e pandashme e përvojës futbollistike të një brezi të tërë, që ndiqte ngjarjet më të rëndësishme sportive nga kanalet italiane.