Hijeshia dhe eleganca e kësa pikture buron nga përshkrimi frymëzes i veshjeve të këtyre barive të cilët lidhen shume bukur me mjedisin.

Një nga tablot më të njohura të artit shqiptar është “Barinjtë në bjeshkë”, një vepër e realizuar nga Danish Jukniu. Këta barinj janë vendosur në bjeshkë të larta, në një ambient të hapur dhe me dritë. Peizazhi momental është realizim i ndjenjave të gjëra të përmbajtura. Personazhet e barinjve janë me mënyra të veçanta, ku shkrimi gjen zgjidhjen dhe harmonizimin e jetës së thjeshtë rurale.

Kostumet e tyre të cilët zënë një vend të rëndësishëm në tablo janë përzgjedhur me mjeshtëri. Ajo që e bën të bukur këtë pikturë është fakti që kemi një dekorativitet harmonik dhe me shumë dritë të cilën e shohim jemi spektatorët. Sipas traditës kur kërcehet, këndohet apo luhet muzikë; artistët popullorë e vlerësojnë dhe e marrin shumë seriozisht.

Ajo që e bën të bukur dhe të veçantë këtë vepër është mënyra se si janë veshur këta barinj, për të krijuar një atmosferë të këndshme dhe një imazh elegant. Brucat e bardha diktojnë hijeshi në lëvizje duke i dhënë dinamikë kompozimit.

Kjo vepër është tipike në të trajtuarit të një subjekti folklorik dhe etnografik. Në të mund të shohim forcën lartësuese, peshën emocionale frymëzuese dhe dinamikë që përcjell përdorimi i elementeve tradicionale të veshjeve.

Danish Jukniu, ishte një piktor dhe pedagog i njohur shqiptar me origjinë podgoriçane, i cili lindi në Shkodër.

Ai filloi mësimet e para në art në Shtëpinë e Kulturës, nën drejtimin e Vitoria Puzanova, dhe vazhdoi studimet në Liceun Artistik në Tiranë. Krijimtaria e tij përfshin veprat e sexhades dhe një numër projektesh për instanca shtetërore, duke u nderuar me tituj si "Piktor i Popullit" dhe "Piktor i Merituar". Veprat e tij shquhen për elegancë dhe cilësi të lartë, duke përfshirë peizazhe dhe portrete.

Danish Jukniu la një trashëgimi të madhe në edukimin e brezave të rinj, duke kontribuar në zhvillimin e artit shqiptar. Ai vdiq në Shkodër më 3 shkurt 2003.