Piktura e realizuar nga Kole Idromeno
Ai konsiderohet si një prej piktorëve më të mëdhenj të Shkollës Shkodrane të Arteve Pamore.
Bëhet fjalë për themeluesin e pikturës realiste shqiptare, Kole Idromeno. Ai lindi më 15 gusht 1860. Gjurmët e veprës së tij gjenden kudo në qytet.
Familja e tij, ishte një nga familjet më të njohura të Pargës në Çamëri. I ati i tij, Arsen André Idromeno, kishte ardhur në qytetin verior prej ishullit Hidro(Hithër) ku jetojnë arbëreshët e Greqisë, ai i përkiste komunitetit ortodoks të qytetit të Shkodrës, ku u martua me Roza Saraçin, nga një familje qytetare shkodrane. Arsen Idromeno ushtronte profesionin e marangozit, ku e ndihmonte dhe Kola i vogël, sidomos duke i zbukuruar orenditë prej druri me vizatime.
Kol Idromeno, me emrin Nikollë, përmendet edhe në disa botime ndërkombëtare me karakter tregtar dhe publiçistik së bashku me Pjetër Marubin si fotografët e vetëm të Shkodrës, por edhe të gjithë Shqipërisë tek të cilët duhet të drejtoheshin të huajtë që do të kishin nevojë për njohuri mbi këtë vend të vogël të Ballkanit. Një numër i madh i fotografive të Idromenos, janë shtypur dhe qarkulluar si kartolina brenda dhe jashtë Shqipërisë.
Në veprën "Oborri i shpisë shkodrane" Idromeno ka dashur të pasqyrojë jetën dhe kulturën tradicionale të Shkodrës, një qytet i njohur për historinë e tij të pasur dhe traditat e thella.
Ai ka sjellë në pah atmosferën e veçantë të oborrit të një shtëpie shkodrane, duke përfshirë elementë të ndryshëm të arkitekturës dhe mënyrës së jetesës së kohës. Detajet e ndërtimit, mobiljet, vajza me veshje dhe aktivitetet që ndodhin në oborr, kontribuojnë në krijimin e një portreti të gjallë dhe të saktë të jetës së përditshme në atë periudhë. Në këtë mënyrë, piktura shërben si një dokument vizual i kulturës dhe traditave lokale, duke ofruar një pasqyrë të çmuar të së kaluarës.
Stili i Idromenos është karakteristik për përzgjedhjen e detajeve të hollësishme dhe ngjyrave të gjalla që japin një ndjesi realiste dhe të gjallë për shikuesin. Pjesë e rëndësishme e veprës është edhe përdorimi i dritës dhe hijeve për të krijuar një ndjenjë të thellë të hapësirës dhe volumit, duke i dhënë jetë dhe autenticitet oborrit të përshkruar.
Ai u nda nga jeta më 12 Dhjetor 1939.
