Ibrahim Kodra ishte një artist shqiptar që kontribuoi në lëvizjet kubiste dhe ato të hershme moderniste. Ndoqi Shkollën Artistike Odhise Paskali të Tiranës dhe me bursë, në vitin 1938 u transferua në Milano për të studiuar në Accademia di Belle Arti di Brera. Ai mësoi shumë nga Carrà, Carpi e Funi: ata i mësuan pikturën dhe afreskun në akademi. Në vitin 1942 fitoi një tjetër bursë sepse konsiderohej studenti më i mirë në Brerë. Vitin tjetër ai u diplomua dhe u bashkua me Ekspozitën e të Rinjve në Permanente të Milanos.
Ai hapi studion e tij në Milano dhe iu bashkua grupit Oltre Guernica me të cilin ekspozoi veprat e tij artistike në një ekspozitë të famshme kolektive në via Brera.
Në vitin 1947 ai u takua me Paul Eluard dhe vitin e ardhshëm Pablo Picasso. Dy artistët kanë thënë fjalë shumë të mira për të. I pari thoshte “Kodra është primitiv i një shoqërie të re”, i dyti “Edhe firma juaj është vepër arti”.
Kodra filloi të ekspozojë në të gjithë botën, duke arritur një sukses shumë të madh: Nju Jork, Tokio, Palermo, Shtutgart.
Në vitin 1943 ai mori pjesë në ekspozitën e Dizajnit Bashkëkohor Italian në Galerinë Cairola në Milano, së bashku me Manzu, Vedova, Cassinari, Guttuso, Morlotti dhe të tjerë. Në vitin 1954 mori pjesë në Ekspozitën e Vizatimit dhe Gdhendjes Bashkëkohore në Chiaviari së bashku me Picasso, Rouault, Dufy dhe Modigliani. Në vitin 1959 mori pjesë në ekspozitën kolektive 50 vjet art në Milano.
Një vit më pas ai ekspozoi në një kolektiv të litografive në Galerinë Montenapoleone në Milano (me Birolli, Delaunay, Ernst, Kokoschka, Leger, Miro dhe Severini) dhe mori pjesë në Konkursin e 2-të të Pikturës Impromptu - Bice Bugatti Prize. Në vitin 1965 ai ekspozoi në Bolonja dhe Torino në ekspozitën Arti dhe Rezistenca në Evropë . Veprat e Ibrahim Kodrës janë ndikuar nga artistët postkubistë dhe pasurohen falë kujtimit të atdheut të tij, të pasur me tradita, takimit të kulturave në detin Mesdhe.
Subjektet e tij janë bijtë e Harlequins nga Picasso dhe ata janë pjesë e kompozimeve të shkëlqyera: pllaka të shkëlqyera që kujtojnë stilin bizantin.
Veprat e tij të artit ruhen në shumë muze dhe koleksione private, si: Bazilika Sanctuary e Santa Maria de Finibus Terrae në Santa Maria di Leuca, në koleksionin e artit të provincës së Milanos, në Muzeun e Vatikanit, Odën e Deputetëve dhe në Galerinë Kombëtare të Kosovës në Prishtinë. Vdiq në Milano në vitin 2006 dhe u varros në Shqipëri, në atdheun e tij, siç shprehej në urimet e fundit.
