Sipas një artikulli të TIME, rreth 20 milionë njerëz në SHBA – përfshirë katër milionë fëmijë – kanë alergji ushqimore. Tani, ka një mënyrë të re për të reduktuar rrezikun e tyre të reaksioneve të rënda alergjike. Një studim i botuar në New England Journal of Medicine raporton se ilaçi omalizumab, ose Xolair, i lejon njerëzit me alergji ushqimore të tolerojnë doza më të larta të ushqimeve alergjike përpara se të zhvillojnë një reagim pas një ekspozimi aksidental. Ajo gjithashtu çon në reagime më të buta nëse ekspozohen.
Ilaçi u miratua fillimisht më shumë se dy dekada më parë për të trajtuar astmën alergjike. Por për shkak të këtij studimi të ri dhe të dhënave të tjera, Administrata e Ushqimit dhe Barnave të SHBA-së zgjeroi miratimin e Xolair më 16 shkurt për të përfshirë trajtimin e alergjive ushqimore tek këdo një vjeç ose më i vjetër. Tani është ilaçi i parë i miratuar për trajtimin e alergjive ndaj ushqimeve të shumta.
Anabelle Terry, një 12-vjeçare me alergji të rënda ndaj kikirikut dhe arrave të pemëve, e përjetoi efektin pozitiv nga dora e parë si pjesëmarrëse në provë. Ndërsa merrte pjesë në studim, ajo hëngri gjysmë keku të vogël ndërsa ishte me miqtë dhe mendonte se ishte pa arra, por me miell shqeme. Brenda rreth një ore, stomaku dhe fyti i saj filluan t'i dhembin dhe nga buzët kishte ndjesi shpimi gjilpërash, kështu që mendoi se kishte një reaksion alergjik dhe shkoi në shtëpi. Nëna e saj i dha një antihistamine, e cila ishte e mjaftueshme për të shuar simptomat e saj. Përpara Xolair, nëse ajo hante qoftë edhe një sasi të vogël kikirikësh ose arra pemësh, në përgjithësi do t'i duhej një epinefrinë, e cila është një trajtim urgjent për një reaksion alergjik, dhe një vizitë te mjeku. "Vura re një ndryshim - nuk reagova aq keq sa mendoja se do të kisha," thotë Terry. “Kam pasur vetëm gjysmën, por ishte një kek i vogël i vockël dhe ishte mahnitës të shihje se edhe pse hëngra aksidentalisht disa, isha mirë.”
Xolair nuk shëron alergjitë ushqimore, kështu që njerëzit duhet të vazhdojnë të shmangin ushqimet që shkaktojnë alergji duke lexuar etiketat dhe duke pyetur se si përgatitet ushqimi. Por njerëzit tani "kanë një shtresë tjetër mbrojtjeje në rast ekspozimi aksidental", thotë Dr. Sharon Chinthraja, profesor i asociuar i mjekësisë në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit Stanford dhe bashkë-drejtues i studimit.
Ilaçi funksionon duke pastruar qeliza të imunoglobulinës E (IgE), të cilat aktivizojnë qelizat imune përgjegjëse për inflamacionin dhe reaksionet alergjike. "Unë e mendoj ilaçin si një sfungjer që heq antitrupat alergjikë nga qarkullimi," thotë Chintraja. Ishte ky mekanizëm që çoi në miratimin origjinal të Xoalir, në 2003, për astmën alergjike, pasi qelizat IgE luajnë një rol edhe në atë gjendje. “Ka pasur sugjerime që ilaçi duhet të funksionojë edhe për alergjitë ushqimore, por asnjë studim nuk tregoi se në nivelin e kërkuar nga FDA për ta shtuar atë në etiketë, - thotë Dr. Robert Wood, drejtore e alergjive pediatrike, imunologjisë dhe imunologjisë, në Qendrën e Fëmijëve Johns Hopkins dhe kryesor e studimit.” Në fakt, për shkak të mënyrës se si ilaçi bllokon IgE, "mund të jetë më i zbatueshëm për alergjitë ushqimore sepse astma ka shumë shkaktarë të ndryshëm, por alergjitë ushqimore janë pak a shumë një reagim i drejtuar nga IgE".
Studimi përfshiu 177 fëmijë nga mosha 1 deri në 17 vjeç në 10 zona të ndryshme në SHBA. Pjesëmarrësit u caktuan rastësisht për të marrë Xolair si një injeksion ose çdo dy javë ose çdo katër javë, në varësi të peshës së tyre trupore dhe niveleve të IgE (përfaqësues për sa të rënda janë alergjitë e tyre ushqimore), ose një placebo. Të gjithë pjesëmarrësit ishin alergjikë ndaj kikirikëve dhe të paktën dy ushqimeve të tjera si arrat e pemëve (shqema, arra dhe lajthitë), qumështi, vezët ose gruri. Pas rreth katër muajsh nga marrja e injeksioneve, fëmijëve iu dhanë nivele të larta të kikirikut ose alergeneve të tjera ushqimore - shumë më të larta se doza që mund të hasnin duke marrë aksidentalisht një kafshatë ushqimi që i përmbante. Nga ata që morën Xolair, 67% ishin në gjendje të toleronin dozën më të lartë të kikirikut pa një reaksion të rëndë alergjik, krahasuar me 7% të atyre që merrnin placebo. Përbërja ishte e ngjashme për alergjenët e tjerë.
