Më 20 korrik 1969 - Vendoset armëpushimi midis Hondurasit dhe El Salvadorit, 6 ditë pas fillimit të "Luftës së Futbollit"
Kualifikimi për Kupën e Botës 1970 në Meksikë – ku Brazili ngriti trofeun – ishte shkëndija që shkaktoi luftën.
Më 8 qershor 1969 Hondurasi dhe El Salvador filluan një garë eliminimi me tre ndeshje që përcaktonin kualifikimin për Kupën e Botës të futbollit 1970 në Meksikë. Ndeshja ndezi nacionaliste dhe nxiti një konflikt ushtarak 100 orësh. Lufta mori 6,000 jetë njerëzish, plagosi 12,000 dhe la 50,000 të pastrehë.
Edhe për standardet e ngritura për pasionin dhe teatrin e futbollit në Amerikën Qendrore dhe Latine, ngjarja ishte e paprecedentë.
Në ndeshjen e parë në Tegucigalpa, Hondurasi mikpritës arriti të rrëmbejë fitoren 1-0 në minutën e fundit të ndeshjes së parë. Trazirat e rënda ishin një shenjë e dhunës së mëtejshme që do të pasonte. Ndeshja e kthimit, më 27 qershor në San Salvador, doli me shpejtësi jashtë kontrollit.
Një natë para ndeshjes, hoteli i skuadrës së Hondurasit u prish, dhe pasi humbën ndeshjen - të hutuar kuptueshëm - lojtarët u larguan për në kufi. Edhe pse trazirat, plaçkitjet dhe zjarrvënie shpërthyen kudo, lojtarët shpëtuan të padëmtuar. Më 24 qershor, qeveria Salvadorane mobilizoi ushtrinë dhe dy ditë më vonë shpalli gjendjen e jashtëzakonshme. Si reagim, më 27 qershor, Hondurasi prishi marrëdhëniet diplomatike me El Salvadorin.
Futbolli u bë një mjet për retorikën militante nacionaliste dhe më 14 korrik 1969 nisën luftimet. Në orët e vona të pasdites, forcat ajrore të Salvadorës sulmuan objektiva brenda Hondurasit dhe ushtria salvadorane nisi ofensiva të mëdha përgjatë rrugës kryesore që lidh dy kombet dhe kundër ishujve Honduras në Golfo de Fonseca.
Në fillim, salvadoranët bënë përparim mjaft të shpejtë. Në mbrëmjen e 15 korrikut, ushtria salvadorane, e cila ishte dukshëm më e madhe dhe e pajisur më mirë se kundërshtari i saj honduras, e kishte detyruar ushtrinë hondurase të tërhiqej.
Më pas, sulmi ngeci dhe salvadoranët filluan të përjetonin mungesë karburanti dhe municioni. Një arsye kryesore për mungesën e karburantit ishte veprimi i forcës ajrore të Hondurasit, e cila, përveç shkatërrimit në masë të madhe të forcave më të vogla ajrore të Salvadorit, kishte dëmtuar rëndë objektet e magazinimit të naftës në El Salvador.
Ndërsa ushtria e saj ishte e vogël dhe më pak e pajisur se sa Salvadoriane, forcat ajrore të Hondurasit ishin në një gjendje më të mirë, sepse strategjia e mbrojtjes kombëtare bazohej në fuqinë ajrore.
OAS bëri thirrje për një armëpushim më 15 korrik, të cilin salvadorianët e shpërfillën, por më pas një armëpushim u organizua më 18 korrik, duke hyrë në fuqi më 20 korrik. Krahas shifrave të tmerrshme të viktimave, ekonomitë e të dy vendeve pësuan dëme të mëdha, pasi tregtia ishte ndërprerë dhe kufiri i ndërsjellë ishte mbyllur.
Deri në 130,000 salvadoranë duhej të ishin dëbuar me forcë nga Hondurasi, duke shkaktuar përçarje masive ekonomike në të dy vendet. Ndeshja e futbollit çoi në një rezultat të tmerrshëm për të dyja palët.
/Përgatiti: Liberale.al/
