Opinion

IN MEMORIAM nga Bernard HENRI LEVY/ Thierry Ardisson, një dritë e errët në zemër të Spektaklit!

Shkruar nga Liberale

IN MEMORIAM nga Bernard HENRI LEVY/ Thierry Ardisson, një dritë e

Nga Bernard HENRI LEVY

"Jam larg Francës, në një reportazh, kur mësoj për zhdukjen e Thierry Ardisson. Më vjen ndër mend ajo që shkrova, saktësisht njëzet vjet më parë, më 22 shtator 2005, në ditarin tim në Le Point, për personazhin që ai ishte:

Historianët, kur të duan të kuptojnë se si funksiononte në të vërtetë, në fund të shekullit XX dhe në fillim të shekullit pasues, ajo që Guy Debord e quante Spektakli i integruar, do të kenë, me Rrëfimet e një Baby Boomer-i të Thierry Ardisson-it (Flammarion), një dokument përzgjedhjeje.

Gjithçka është aty. E gjithë ajo makineri e madhe që prodhon imagjinatën dhe shpirtin e kohës. Rolin e tij të parë dhe të dytë. Prapaskenistët e saj. Figurantët. Manjatët. Yjet. Viktimat e saj flijuese, të shtypura nga makina. Yjet e përditshëm. Ata që kanë qenë dikur. Vëllezërit e saj të mëdhenj dhe të vegjël. Policët me buzëqeshje. Vampirët e së mirës.

Shija e tij për provokimin dhe nostalgjia për moralizmin. Revoltat e tij të modeluara. Teodikët e tij katodikë.
Lëkundja e tij e përhershme – një përkufizim i nihilizmit – midis një korrektësie politike që kufizohej me konformizmin dhe një prirjeje për devijim që shpesh përfundonte në rrëshqitje më të rënda.

Dhe, në qendër të tregimit, duke përshkuar gjysmëshekullin si Lazarillo de Tormes, romani i parë pikaresk, ky monarkist funk, ky shpirt i lirë në pamjen e një kleriku, ky djalosh feste që beson vetëm në vlerat familjare, ky libertin bezdisës që dëshiron të jetë një katolik i zjarrtë, ky francez me shpirt britanik, ky Bel ami cinik që e pamë buzë lotëve një mbrëmje kur priste një vajzë të re nga Mali, të mbijetuar nga një zjarr në një godinë në bulevardin Vincent-Auriol, ky shakaxhi melankolik që thotë se i ka dhënë vetes të drejtën të qeshë me gjithçka dhe që, përballë Dieudonné-së, arrin megjithatë të gjejë fjalët e duhura që e zhvlerësojnë histrionin – pra, Ardisson vetë, i cili, i lodhur nga të qenit i errët në dritën më të fortë, vendosi të heqë maskën dhe, duke e hequr, të tregojë sistemin, prej të cilit është njëkohësisht shembull tipik dhe produkt atipik."

Liberale Newsroom

A është koha që të reformohet rrënjësisht sistemi arsimor dhe veçanërisht arsimi i lartë në vendin tonë?

  • Po!
  • Jo!
SHQIPENGLISH