Preç Zogaj
Hetimi nga SPAK i aferave korruptive po njeh dora-dorës një dinamikë që premton normalizimin e hetimit të zyrtarëve të lartë e shumë të lartë që dyshohen apo akuzohen si të përfshirë.
Hetimi i aferës banditeske të inceneratorëve, edhe pse i ngadalshëm apo në vendnumëro sipas asaj që raportohet për publikun, ka përuruar gjithsesi vënien në pranga të zyrtarëve nga radhët e shumicës socialiste në pushtet, siç janë ish ministri Lefter Koka, apo ish deputeti i PS-së, Alqi Bllako. Faktet e reja, të pakundërshtueshme, e kanë bërë gjithnjë e më të pamundur mbylljen e skandalit me këto emra. Akuzës po i dalin përpara emra të tjerë, peshq më të mëdhenj. SPAK është në një provë edhe më të fortë integriteti.
Sakaq, kemi kryebashkiakë dhe zyrtarë të mesëm që ose janë dënuar nga gjykata ose janë në proces hetimi e gjykimi. Së fundi, ish kryebashkiaku i Kavajës, Artur Roshi, u pa të thirrej në SPAK për t’u pyetur në cilësinë e njeriut që ka dijeni për tenderat korruptivë në bashkinë e drejtuar prej tij. Nuk është nën akuzë dhe urojmë të mos jetë. Por “rregullin” e përgjithshëm se vjedhin shefat pa e ngjyejnë gishtin vartësit e ka kundër. Sidoqoftë, të vërtetën do ta nxjerrë hetimi.
Ndërkohë SPAK ka mbyllur hetimet dhe i ka komunikuar akuzat për shpërdorim detyre në lidhje me shpërthimin e Gërdecit në mars të vitit 2008 ish Ministrit të Mbrojtjes të asaj kohe, Fatmir Mediu, aktualisht deputet i opozitës. Një lajm tjetër, i bujshëm do të thosha, është urdhri që ka lëshuar Gjykata e Posaçme në adresë të SPAK për të rihetuar rreth një padije të avokatit Hidajet Beqiri për vjedhjen e thesarit të shtetit gjatë trazirave të vitit 1997 dhe lidhur me ketë për të hetuar përputhshmërinë e deklaratave të pasurisë në vite të ish-Presidentit Sali Berisha dhe ish-Kryeministrit Ilir Meta me pasurinë e tyre faktike.
Hetimi penal zhvillohet sipas standardeve demokratike dhe rregullave të përcaktuara në legjislacionin përkatës. Rregullat nuk lejojnë hakmarrje, arbitraritet, gjueti shtrigash. Shmangia apo injorimi i tyre prish drejtësinë, provokon reagim ndërkombëtar. Por duhet ta themi se Shqipëria, prej më shumë se njëzet e pesë vjetësh, nuk ka vuajtur nga teprimi dhe përdorimi politik i hetimeve, në kuptimin që pala në pushtet ia ndërsen palës në opozitë apo një lob i caktuar e përdor për të larë hesape brenda llojit. Problemi i Shqipërisë ka qenë dhe është akoma ndrojtja e drejtësisë për të hetuar, paditur, gjykuar dhe dënuar politikanë të korruptuar; ka qenë dhe është pandëshkueshmëria, vetëvendosja e një elite politike mbi ligjin dhe drejtësinë. Në tejzgjatjen e saj, pandëshkueshmëria ka ardhur duke shumëfishuar vetveten në mbarë piramidën e shtetit dhe qeverisjes, qoftë qendrore, qoftë vendore.
Përveçse me dëm të madh, pandëshkueshmëria në këto përmasa ka qenë edhe një kurth për shumë zyrtarë që kanë menduar se u bë deti kos. Duke harruar se ligji vjen një ditë. Siç po vjen. Janë të shumtë në numër zyrtarët dhe ish zyrtarët e përfshirë në afera të dyshimta dhe korruptive. Janë të shumtë ata që duke pasur një firmë a një vulë në dorë për tendera, transaksione, leje, kthim pronash, administrim tokash e pasurish të paluejtshme nuk i kanë shpëtuar tundimit për të përfituar për vete në shkelje të ligjit, në dëm të publikes, pronarëve, sipërmarrësve. SPAK është i mbingarkuar me dosje të bartura dhe të reja. Prokuroritë e rretheve gjithashtu. Shumë padi dhe akuza janë mbajtur e mbahen në sirtare gjatë, diku si mjet presioni për t’u marrë lekë të akuzuarve, diku nga droja për të hetuar politikanë të nivelit të lartë.
Në këtë kontekst, normalizimi i hetimeve, në kuptimin që kush akuzohet hetohet, cilido qoftë ai, çfarëdo posti të lartë të ketë pasur apo të ketë, është një lajm dhe një ogur i mirë për drejtësinë. SPAK që ka ardhur duke kolauduar vullnetin, vendosmërinë, mjetet dhe forcat në përballje me pandëshkueshmërinë shumëvjeçare fiton terren edhe në këtë rrafsh, në rrafshin e hetimeve pa dallim. Zbardhja e akuzave i bën mirë shoqërisë, jo vetëm kur del se ka vepër penale për t’u çuar në gjykatë, por edhe kur del se nuk ka shkelje dhe çështja pushohet. Përzierja e akuzave të vërteta me akuza të sajuara ka qenë dhe është një dinakëri për të zhurmuar e fshehur akuzat e vërteta. Pandëshkueshmëria e ka për zemër kakofoninë. Hetimi është në mision për t’i dhënë secilit hakun./Liberale.al/
