Holanda po pezullon të gjitha birësimet nga jashtë me efekt të menjëhershëm, pasi një hetim zyrtar zbuloi shumë abuzime.
Hetimi u përqendrua në birësimin e fëmijëve nga Bangladeshi, Brazili, Kolumbia, Indonezia dhe Sri Lanka nga 1967 në 1998. Ministri për Mbrojtjen Lokale Sandër Dekker tha se qeveritë holandeze kishin dështuar për vite me radhë për të ndërhyrë. Abuzimet përfshinin detyrimin ose pagimin e nënave për të lënë fëmijët.
Komiteti hetimor zbuloi se zyrtarët e qeverisë holandeze ishin të vetëdijshëm për keqbërje dhe se disa ishin të përfshirë në abuzime, megjithëse nuk gjeti prova të ryshfetit.
Dekker tha se zyrtarët kishin dështuar duke “mos shikuar qëllimisht abuzimet për vite me radhë“.
“Qeveria nuk ka bërë atë që duhet të pritet prej saj dhe duhet të kishte marrë një rol më aktiv në parandalimin e abuzimit, dhe ky është një vëzhgim i dhimbshëm. Ka falje për këtë. Prandaj unë ua ofroj këtyre faljeve të birësuarve sot, në emër të të kabinetit”.
Një grua holandeze që po kërkon prindërit e saj të lindjes në Indonezi i tha BBC se ajo e mirëpriti vendimin e qeverisë, duke thënë se sistemi aktual kishte inkurajuar trafikimin e fëmijëve.
Widya Astuti Boerma, 45 vjeçe, tha “adoptimi holandez ende bazohet në një procedurë nxitje parash dhe kjo motivon trafikimin. “Sot, birësimi është akoma i përqendruar të prindërit birësues që janë në kërkim të një fëmije dhe kjo duhet të jetë e kundërta.”
Jerome Wirawan i Shërbimit Indonezian të BBC raporton se më shumë se 3,000 fëmijë indonezianë u adoptuan nga shtetas holandezë gjatë dekadës deri në 1984, kur Indonezia e ndaloi këtë praktikë.
Të birësuarit indoneziano-holandezë e kanë mirëpritur faljen e qeverisë holandeze për dështimet e së kaluarës, por thonë se është vetëm hapi i parë për të korrigjuar gabimet e së shkuarës.
Widya Astuti Boerma, e cila u adoptua në moshën pesë vjeçare, ka kaluar dekada në kërkim të prindërve të saj. Ka qenë një proces i dhimbshëm, sepse dokumentet e birësimit të saj dolën të jenë të rreme dhe dy teste të ADN-së me gratë që shpresonte të ishin nëna e saj, dolën negative.
"Ajo për të cilën fajësoj qeverinë holandeze është që prindërve të mi birësues nuk u tha kurrë se çfarë mund të ndodhte. Ata kurrë nuk u thanë se kishte një mundësi që unë të isha viktimë e trafikimit të fëmijëve ose që dokumentet e mia të ishin të rreme," tha ajo.
"Prindërit e mi birësues ndjehen me të vërtetë fajtorë sepse ata mund të kishin marrë një fëmijë nga një nënë në Indonezi, gjë që nuk ishte kurrë qëllimi i tyre."
Gruaja tjetër e birësuar Dewi Deijle, avokate, beson se kompensimi duhet të paguhet. "Unë mendoj se qeveria holandeze ishte shumë neglizhuese në ndalimin e birësimeve të paligjshme nga Indonezia," tha ajo.
Dewi e përshkruan procesin e kërkimit të prindërve të saj biologjikë si të ecte në qarqe. "Eshtë zhgënjyese, sepse diku është një grua që më lindi".
Të dy gratë kanë shpresë se një ditë do të gjejnë prindërit e tyre.
"Unë shpresoj të kalojmë të paktën vitet që nuk kemi qenë së bashku. Kjo është dëshira ime përfundimtare", thotë Widya.
