Në zonën Topojë- Seman të Fierit që njihet si ‘hambari i Myzeqesë’, fermerët kanë nisur punën për mbjelljen e grurit edhe pse po dolin me humbje. Pavarësisht faktin se në dy vitet e shkuara dolën me humbje të mëdha ata nuk heqin dorë pasi kanë investuar në bujqësi.
Prej 4 vitesh fermerët e zonës Topojë- Seman në Fier thonë se po hasin vështirësi në shitjen e drithërave as këtë sezon të ri të mbjelljeve nuk heqin dorë nga kultivimi i këtyre kulturave bujqësore. Në një reportazh nga Report Tv, një prej kultivuesve më të mëdhenj në zonë, Mili Sako pohon se i gjithë prodhimi i një viti mẽ parẽ i mbeti stok për muaj të tërë, dhe në këto kushte, u detyrua ta shiste nën kosto, me 23 lekë për kilogramë , ndërkohë që duhet të ishte të paktën 35 lekë pêr kilogramë.
Ai ka pasur humbje të mëdha financiare dhe nuk e fsheh zhgënjimin por megjithatë do të vazhdojë të mbjellë me grurë sipërfaqet e marra me qera.
“Do mbjell deri sa të falimentoj plotësisht, pasi tashmë nuk ka kthim pas dhe nuk mund të investojë në sektor tjetër”.
Ndërkohë një prej fermerëve të rinj të zonës Vilson Sika, pohon se nga prodhimi prej 400 kuintal një ka shitur nën kosto. E megjitjatë rreth 60 ha tokë tokë bujqësore që zotëron sërish do ta mbjellë me drithëra.
“Nuk mund të braktis investimin shumëvjeçar e as të braktis prindërit e moshuar”, thotë 28- vjeçari, ndaj do të mbjellë grurë me shpresën se situata do të ndryshojë.
Një tjetër fermer i ri, Ermir Cuni, i cili zotëron 18 ha tokë bujqësore pohon gjithashtu se nuk do të braktisë investimin e një jete të familjes së tij, edhe pse shitja nën kosto e prodhimit i vështirëson gjithë zinxhirin e punës. “Jemi të braktisur në fatin tonë” - thotë fermeri, teksa apelon për më shumë politika mbështetëse nga shteti.
Në këtë periudhë të vitit, fermerët janë në fazën e gjetjes së tregut për kulturën e misrit, por njëlloj si gruri, çmimi është nën kosto. Edhe pse punojnë në kushtet e mbijetesës, fermerët e Topojë- Seman, dikur zonë e njohur si “ Hambari i Myzeqesë” janë shprehur njëzëri se nuk do të aplikojnë në Skemën e re Kombëtare për Bujqësinë.
Pavarësisht se kanë aplikuar vitet e shkuara ata thonë se nuk kanë qënë përfitues. Mund të imagjinohet se çfarë përfitojnë fermerët në zona të tjera të Shqipërisë ku bujqësia është më pak e zhvilluar.
A nuk është kjo një arsye e fortë që fondet e BE për bujqësinë u ndërprenë në Shqipëri!