Për të uruar Hamit Boriçin

Nuk e kam zgjedhur rastësisht titullin e filmit të regjisorëve Ibrahim Muçaj dhe Kristaq Mitro, me skenar të shkrimtarit Nasi Lera, për t’i prirë këtij shkrimi për HAMIT BORIÇIN.

Jo ngaqë në shenjë mirënjohjeje dhe nderimi, unë e nisa ditën sot duke e marrë në telefon për ta uruar HAMIT BORIÇIN në 95-vjetorin e tij të lindjes, pasi telefonata ime e urimit nuk ka asnjë lidhje me telefonatën e filmit.

Por, sepse m’u duk shumë pak ta mbaja urimin për të, brenda asaj telefonate.

Ndaj, për ta ndarë me ju, zgjodha pikërisht titullin e filmit “Telefoni i një mëngjesi”, edhe sepse ai film ka për subjekt punën e një redaksie gazete, me gjithë dinamikat, problemet, shqetësimet e dukuritë e një kohe tashmë të largët.

Por, edhe sepse për shumë e shumë vite jeta e HAMIT BORIÇIT si kryeredaktor ka qenë “Telefoni i një mëngjesi”.

Mbase e kam gabim, por me sa mbaj mend, edhe shumë plane të atij filmi janë xhiruar në redaksinë e gazetës “Bashkimi” ku Hamit Boriçi ka qenë kryeredaktor.

Pa e ditur se kë kryeredaktor ka patur parasysh shkrimtari Nasi Lera kur ka shkruar veprën, unë dua të besoj se kryeredaktori i filmit, është vetë kryeredaktori i shkrimit tim, i cili sot feston 95-vjetorin e lindjes.

Ka qenë pedagogu im i letërsisë në Universitetin “Luigj Gurakuqi” në Shkodër, Prof. Selami Tabaku, që më dha mundësina ta njoh HAMIT BORIÇIN kur unë isha student e ai kryeredaktor i gazetës “Bashkimi”.

Që prej atij momenti e në çdo rast tjetër më pas, mirësia, thjeshtësia dhe dashamirësia, janë për mua cilësitë e spikatura të tij.

Besoj shumë se me ato cilësi më “ftoi” e më motivoi të zgjidhja e t’i jepesha më pas profesionit të gazetarit, ku modelet apo shembujt janë të rëndësishëm për të mundur të mbërrish tek ëndërra që zgjedh të bësh realitet.

HAMIT BORIÇI është pa asnjë mëdyshje historia e gjallë e shtypit shqiptar në gati një shekull.

Që prej mesit të viteve 1950 e tëhu, ai është po aq edhe historiani më me autoritet i asaj historie ku qe dhe ku mbetet protagonist me kontribute të çmuara si gazetar e si kryeredaktor, si lektor dhe profesor themelues i shkollës së gazetarisë në Shqipëri.

Kërkues këmbëngulës e qëmtues i vëmendshëm, punëtor i palodhur dhe i kujdesshëm ndaj çdo episodi a detaji sado periferik apo i parëndësishëm në dukje, HAMIT BORIÇI ka ditur të krijojë profilin e intelektualit fisnik dhe emërmirë.

Fjalëpak kur i duhet të flasë për vete, fjalëmbël dhe fjalëmirë për të tjerët, i matur e shumë serioz kur i duhet të vlerësojë punën e gazetarëve, drejtues i të cilëve ka qenë, e po aq fisnik në çdo fjalë që thotë për kolegët që nuk jetojnë më, HAMIT BORIÇI vjen sot në 95-vjetorin e lindjes edhe si modeli i qytetarit të angazhuar dhe veprimtarit të palodhur, që s’rreshti e as nuk rresht së punuari pavarësisht moshës, për të shpërfaqur dhe për të na e bërë të njohur gjithçka ka mundur të zbulojë, të njohë a të mësojë në jetën e tij të gjatë.

Ja, për këto arsye unë zgjodha ta ndaj me ju urimin në ditëlindjen e 95-të të Hamit Boriçit.

Sepse për Hamit Boriçin duhet shkruar e duhet folur me zë të lartë. Ai meriton vetëm nderim.