Nga Ervis Iljazaj
Çështja e urës së Ibrit është vetëm çështja e fundit që ka futur në konflikt Kosovën me aleatët e saj perëndimorë. Janë një seri vendimesh të qeverisë Kurti që kanë krijuar marrëdhënie te tensionuara midis tij dhe Perëndimit. Duke filluar që nga ndalimi i përdorimit të dinarit e deri të ura e Ibrit, qeveria e Kosovës nën drejtimin e Kurtit duket sikur nuk e ka më të nevojshme marrjen e vendimve me konsultimin e aleatëve të saj. Dhe pikërisht ky është problemi.
Masa të panevojshme, të nxituar dhe sidomos në këto momente të cilat kanë larguar gjithmonë e më shumë Kosovën nga ShBA dhe BE. Dhe reagimet nuk kanë munguar nga ana e ShBA dhe aleatët e tjerë. Pikërisht, sepse ky është një konflikt si rrufe në qiell të hapur. Aq me tepër në këtë moment delikat në të cilën gjendet gjeopolitika rajonale me tensione të cilat po shpërthejnë dita-ditës. Tensione të cilat kërkojnë një rakordim nga ana e Kosovës me aleatët perëndimorë të saj.
Duket sikur Albin Kurti nuk rri dot pa krijuar konflikte të tilla me Perëndimin. Këtë gjë e ka treguar që nga koha që qeveris Kosovën. Fakti është se Albi Kurti është peng i politikës dhe filozofisë së tij. Pa një kauzë nacionaliste duket sikur nuk mund të qëndrojë dot në pushtet. Duke qenë se Kosovën nuk e qeveris dot me idetë e tij etatiste, atëherë popullaritetin e tij e ka të domosdoshëm ta ndërtojë mbi kauza të cilat ndoshta ndihmojnë atë personalisht, por në fakt dëmtojnë pozicionin e Kosovës.
Albin Kurti ende nuk e ka kuptuar, ose më saktë bën sikur nuk e kupton, se beteja e Kosovës nuk është me Serbinë por me Perëndimin. Në kuptimin që Kosova duhet të bëj çdo gjë që të ketë në krah të saj ShBA dhe aleatët e saj perëndimorë. Beteja me Serbinë, fatkeqësisht të gjithë e dimë se si përfundon. Nuk është nevoja për ta ritheksuar. Ajo është një luftë e humbur. Kosova, por shqiptarët në përgjithësi, historikisht, sa herë që kanë pasur Perëndimin në krah kanë fituar, sa herë e kanë pasur kundër kanë humbur. Këtë na ka mësuar historia, dhe këtë duhet ta kemi parasysh gjithmonë.
Të gjitha idetë e tjera me romanticizma patriotikë janë tru-shpëlarje dhe asgjë tjetër. Nëse Kosova e fiton betejën për ta pasur në krah Perëndimin, e ka të sigurt edhe fitoren ndaj Serbisë.
Megjithatë Albin Kurti po mban peng çështjen e Kosovës dhe politikën e saj me radikalitetin e tij politik, që ndoshta zgjidh fatin e tij, por jo atë të Kosovës. Duket sikur nuk del dot nga rrethi vicioz i radikalit. Radikalët, zakonisht janë peng të politikave të tyre. Për të mbijetuar në politikë duhet të bëjnë akte të tilla. Sepse nëse sillen të arsyeshëm iu bie e gjithë ideja politike mbi të cilën kanë ndërtuar karrierën e tyre. Dhe duke qenë një politikan dogmatik, arsyeja është një tipar që nuk e përdor. Jo sepse nuk do, por sepse nuk mundet.
Problemi qëndron, se kjo dogmë nacional-socialiste, është duke e larguar gjithmonë e më shumë Kosovën nga aleatët e saj perëndimorë dhe ShBA, të cilët janë arkitektët e pavarësisë së saj. Nëse bëjmë një bilanc se çfarë ka arritur Kurti me ketë politikë duhet të pyesim nëse Kosova është më e sigurt apo ajo? Nëse është zgjidhur çështja e saj apo ajo? Nëse ka më shumë aleatë ndërkombëtarë apo jo? Nëse ka marrë më shumë njohje ndërkombëtare apo jo? Të gjithë janë pyetje të cilat fatkeqësisht nuk kanë përgjigje pozitive.
