Numri i njerëzve në komunitetin pakistanez të Bradfordit që janë martuar me një kushëri ka rënë ndjeshëm në 10 vitet e fundit, sugjeron një studim. Arsyeja e mundshme është arritja e arsimit të lartë, dinamika e re familjare dhe ndryshimet në rregullat e imigracionit.
Juwayriya Ahmed u martua me kushëririn e saj në vitin 1988. Mësuesja 52-vjeçare thotë se fëmijët e saj e pyetën një herë se si u njohën ajo dhe babai i tyre.
“Po qeshja me ta. Thashë se nuk e kam takuar vërtet. Prindërit e mi më çuan në Pakistan dhe babai im tha se do të martohesh me këtë person. Dhe disi e dija se kush ishte ai, por hera e parë që unë e takova siç duhet ishte në dasmë”, thotë ajo.
“Fëmijët e mi thanë se ishte e neveritshme. Dhe më pas më thanë: “Mos guxo të na detyrosh të bëjmë diçka të tillë”.
Dhjetë vjet më parë, studiuesit që studiuan shëndetin e më shumë se 30,000 njerëzve në Bradford zbuluan se rreth 60% e foshnjave në komunitetin pakistanez kishin prindër që ishin kushërinj të parë ose të dytë, por një studim i ri vijues i nënave në tre reparte të brendshme të qytetit, zbulon se shifra ka rënë në 46%.
Hulumtimi tregoi gjithashtu se martesa me kushërira dyfishoi afërsisht rrezikun e defekteve të lindjes, megjithëse ato mbetën të rralla, duke prekur 6% të fëmijëve të lindur nga kushërinj.
“Në pak më pak se një dekadë ne kemi pasur një ndryshim të rëndësishëm nga martesa mes kushërinjve që është, në një farë kuptimi, një aktivitet i shumicës në të qenit tani vetëm një aktivitet i pakicës,” tha Dr John Wright, kryesuesi i projektit kërkimor “Born in Bradford”.
“Efekti do të jetë më pak fëmijë me anomali kongjenitale”./ Përshtati A.M Liberale.al
