Përcaktimi i moshës së përshtatshme për ta lënë fëmijën tuaj vetëm në shtëpi nuk është gjithmonë i thjeshtë. Çdo fëmijë është i ndryshëm dhe gatishmëria varet nga faktorë si niveli i pjekurisë, aftësia për të ndjekur udhëzimet dhe ngushëllimi me idenë e të qenit vetëm.

Teoria e lidhjes luan një rol vendimtar në këtë proces. Kur kultivohet një lidhje e fortë emocionale midis një prindi dhe fëmijës, gatishmëria e fëmijës për të eksploruar nivele të reja pavarësie, si qëndrimi vetëm në shtëpi, bëhet më e lehtë.

Për shembull, duke ofruar vazhdimisht rehati dhe siguri gjatë kohëve të vështira, ndërton besim, gjë që i jep fëmijës besim në aftësinë e tyre për t’i trajtuar sfidat në mënyrë të pavarur. Kjo lidhje e sigurt i ndihmon fëmijët të ndihen të sigurt edhe kur janë të ndarë fizikisht nga prindërit e tyre.

Ekspertët sugjerojnë që fëmijët e moshës 9-10 vjeç mund të fillojnë me periudha shumë të shkurtra vetëm në shtëpi, dhe nga 11-12 vjeç, shumë prej tyre janë gati për disa orë gjatë ditës.

Në disa shtete, ligjet specifikojnë një moshë minimale për të lënë një fëmijë vetëm në shtëpi, por kjo varet nga shteti dhe rregulloret lokale. Më poshtë janë disa shtete që kanë përcaktuar moshën minimale për të lënë një fëmijë vetëm në shtëpi: