U largua nga Fieri, qyteti i tij i lindjes, si një maturant që do të niste në Tiranë rrugëtimin universitar dhe u kthye si aktor. Është roli i tij i parë, mes aktorësh profesionistë në shfaqjen “Profesionisti”.
Vepra, e dramaturgut serb Dushan Kovaçeviç, është një rrëfim i përplasjes mes diktaturës dhe humanizmit dhe sipas regjisorit Dritan Boriçi dhe aktorit Ligoraq Riza i flet shoqërisë shqiptare.
Rei Cara, as e kishte menduar vite më parë se një veprim krejt i rastësishëm do t’i shënonte të ardhmen.
Ishte ende në gjimnaz, kur në shkollën e tij, kishte nisur një audion për të spikatur të rinj të talentuar në aktrim.
Një prej mësuesve që kishte nuhatje për të dalluar talente, i besoi rolin e kapitenit në komedinë “Me trap drejt Europës”. Nga aty, nxënësi që po përgatitej në shkollën e Mesme Profesionale për Informatikë, vendosi të ndiqte zemrën.
Sot, pas tre vitesh studimi në Universitetin Europian të Tiranës për Aktrim, ai e sheh veten në skenë me emra të njohur aktorësh të Teatrit Kombëtar dhe ndjen besimin që pedagogu i tij, Dritan Boriçi pati duke i besuar rolin.
“Më kanë pritur mirë dhe jam ndier jo si një student i UET, por si profesionist”, thotë i riu, ndërsa ngjitet në skenë me emra si Boriçi e Riza, si edhe aktorja Doriana Çaushaj.
Rei rrëfen se grupi ka marrë ftesë për ta vënë shfaqjen në skenën e teatrit në Beograd.
Tema që ngacmon kjo shfaqje, të cilën regjisori e ka cilësuar si komedi e trishtë, është ajo e hapjes së dosjes së Sigurimit të Shtetit.
Ballafaqimi i përndjekësit me të përndjekurin, i punonjësit të Sigurimit me intelektualët që vuajtën përndjekjen e tij. Boriçi, i cili ka edhe rolin kryesor në shfaqje, është i mendimit se pa një ballafaqim të tillë, vendi nuk ka të ardhme.
Ky ka qenë një nga debatet e gjata që ka përfshirë të gjithë vendet e të ashtuquajturit Blloku Lindor, me regjime autoritare. Disa syresh e kanë bërë paqen me të shkuarën, të tjerë janë ende në beteja të pambyllura e shpesh të sipërfaqshme, nga frika e pasojave që mund të sjellë një katharsis i tillë.
Rei është aktor i brezit të ri e histori të tilla si ajo e shfaqjes, ku luan, i ka të dëgjuara nga më të vjetrit, ose i mëson në këtë formë, përmes një teksti dramaturgjik. “Roli im është edhe ai që kthen gjithçka përmbys, që sjell ndryshimin”, thotë studenti.
U ngjit dy herë në skenën e teatrit të rikonstruktruar “Bylis” dhe publiku nuk ia kurseu duartrokitjet djalit fierak, i cili menjëherë mori një ofertë për të qenë aktor në teatrin e Fierit. “Kemi për të dhënë edhe dy shfaqje të tjera në Fier ”, thotë Rei Cara, ndërsa mund vihet në skenë edhe në Tiranë, në Teatrin Eksperimental.
Kujton se në skenën e Teatrit “Bylis” nuk është hera e parë që ngjitet. “Por ka ndodhur para se të rikonstruktohej”, thotë duke qeshur. U ngjit atëherë kur vihej në skenë komedia “Me trap drejt Europës”. Ai rrëfen se fitoi edhe një audicion për një tjetër rol dhe madje ka fituar edhe çmime si aktori më i mirë atë kohë.
Thotë se nuk është penduar për asnjë çast që nuk zgjodhi Informatikën, por Aktrimin në UET dhe për habinë e vetë pedagogëve, ai u tregonte sesi zemra i thoshte të bëhej aktor.
Është vetëm fillimi për të, por marrja e një roli në një shfaqje të vërtetë, përtej atyre që vihen në skenën e universitetit, i jep kënaqësinë dhe sigurinë se zgjedhja nuk ka qenë e gabuar.
Thotë se, nën drejtimin dhe inkurajimin e pedagogut Dritan Boriçi, ai edhe studentë të tjerë në UET kanë vënë në skenë dhjetëra shfaqje. I ka rastisur të luajë në pjesë komedi, por thotë se nuk bën dallim mes roleve komike apo atyre dramatike. Mjafton të zhytet në rolin e tij.
Zbulon se së shpejti, bashkë me studentë të tjerë që presin të diplomohen këtë vit, do të vënë në skenë një premierë absolute. “Një komedi e trishtë, e shkruar nga Pëllumb Kulla”, tregon ai, me kujdes për të mos zbuluar më shumë detaje, ndërsa shfaqje do të jetë edhe punimi i diplomës. Pas shfaqjes në Universitetin Europian të Tiranës, thotë se do të bashkëpunojnë me teatrin “Bylis”, ku herën e dytë nuk do të kthehet më si student, por si një aktor i diplomuar, që do të përpiqet t’i kthejë njerëzit në teatër, për t’u ritakuar me magjinë e skenës dhe interpretimit të gjallë e të ngrohtë, në shfaqje komike a dramatike që kanë në thelb misionin për të shkundur ndërgjegjet njerëzore, përmes artit./Liberale.al
