Gara drejt rritjes së çmimit të naftës dhe benzinës nuk ndalet, as në Shqipëri, as në tregjet globale.
Por nëse në tregjet globale e blejnë të gjithë naftën dhe benzinën, atëherë pse në Shqipëri hidrokarburet kushtojnë më shtrenjtë edhe se në vendet e BE-së?
Bordi i Transparencës edhe pse e ka ulur sërish çmimin e naftës sot, me 3 lekë, teksa një litër naftë do të tregtohet me 255 lekë nga 258 lekë/litri që ishte më parë, ky çmim mbetet sërish shumë më i lartë se ai i tregtuar në vendet e rajonit, madje edhe më i lartë se në vendet e BE-së.
Ndërsa çmimi i benzinës është rritur me 3 lekë, duke arritur në 242 lekë/litri, i pandryshuar mbetet çmimi i gazit, i cili tregtohet për 83 lekë, vendi ynë mund të konsiderohet vendi me politikën fiskale më të “çuditshme në planet”.
Niveli më i lartë i çmimeve në vendin tonë shpjegohet me taksat më të larta që aplikohen por nëse vendet e tjera, përfshirë edhe ato të BE-së, si Italia, që kanë një nivel shumë më të lartë jetese po ulin disa taksa, që të bjerë çmimi, arka e shtetit ka shënuar në muajt e parë të këtij viti një rekord të ardhurash nga tatimet, me mbi 300 milion euro më shumë se planifikimi.
Përse duhen më shumë të ardhura që të mblidhen nga taksat e qytetarëve, për produkte të konsumit të përditshëm, në një kohë krize, kur edhe çmimet e tjera të konsumit të përditshëm po rriten me shpejtësi? Dhe përse nuk ulet akciza ose TVSH-ja?
Në Itali çmimi sot ka arritur në 2,073 për litër (rritje me 1,05 cent, e barabartë me + 0,51%) për javën e fundit nga 20 deri në 26 qershori. Krahasuar me javën e kaluar, edhe dizeli është rritur dhe ka shkuar në 2,033 € për litër (+2,7 centë e barabartë me një rritje prej 1,39%).
Sot një litër benzinë kushton mbi një të katërtën më shumë se në të njëjtën periudhë të vitit 2021, me çmimin që rritet me 27,7% në bazë vjetore, kurse nafta kushton 37% më shumë.
Për italianët është e qartë se ulja e akcizës, e zgjatur deri në 2 gusht, nuk është një masë e mjaftueshme për të përballuar krizën. Po ashtu, një bonus 200 euro për të përballuar krizën i është shpërndarë çdo qytetari, gati gjysmës së popullsisë më të varfër ose me të ardhura të pamjaftueshme.
/Liberale.al/
