Profesori i Diplomacisë në UET, Tarifa: Pse Kosova dhe Shqipëria nuk mund të bashkohen

Profesori i Diplomacisë në UET, Fatos Tarifa, i pranishëm në forumin “E ardhmja politike e shqiptarëve” dha disa arsye pse Kosova dhe Shqipëria nuk mund të bashkohen.

Në prag të 10-vjetorit të krijimit të saj, Akademia Shqiptare e Arteve dhe Shkencave në Tiranë në bashkëpunim me Akademinë Diplomatike pranë Ministrisë së Punëve të Jashtme dhe Diasporës të Republikës së Kosovës nënshkruan të premten (3 dhjetor) një marrëveshje bashkëpunimi.

Ceremonia e nënshkrimit të kësaj marrëveshje, u pasua nga një forum akademik, ku në tryezën e bashkëbisedimit me temë “E ardhmja politike e shqiptarëve” morën pjesë, akademikë të njohur si Prof. Rexhep Qosja, Prof. Ksenofon Krisafi, Prof. Fatos Tarifa, Prof. Sabri Kiçmari, Prof. Bajram Kosumi, Prof. Gezim Hoxha dhe Prof. Agim Vinca.

Presidenti i Akademisë Shqiptare të Arteve dhe Shkencave në Tiranë, Ksenofon Krisafi u shpreh se çështja e të ardhmes politike shqiptare vazhdon të mbetet si çështja e fundit e pazgjidhur në Ballkan, prandaj siç beson ai zgjidhja e kësaj çështje ndikon edhe në paqen dhe sigurinë në Ballkan, por edhe Europë.

“Çështja e të ardhmes politike shqiptare është më madhorja dhe më e rëndësishmja e tyre dhe njëkohësisht çështja e fundit e pazgjidhur në Ballkan siç është shprehur profesor Qosja. Nga zgjidhja me urtësi dhe sens objektiviteti do të varet jo vetëm e ardhmja e tyre, por edhe paqja dhe siguria në Ballkanin Perëndimor dhe zhvillimet politike tek popujt e tjerë të gadishullit madje edhe në Evropë. Nuk ka arsye që shqiptarët përjetësisht të mbesin të dënuar dhe të trajtohen si kurban i paqes dhe stabilitetit rajonal dhe kontinental, nuk ka pse ata të ndalojnë të kenë shtetin e tyre kombëtar, në një kohë kur shtetet e tjera i kanë shtetet e veta, madje edhe të mëdhenj në thonjëza në shkelje të parimeve themelore të së drejtës ndërkombëtare sepse kanë aneksuar trojet shqiptare. Ekziston një realitet i pamohueshëm edhe pse i pacertfikuar zyrtarisht, ai është bashkimi defakto i Kosovës me Shqipërinë”, tha Krisafi.

Më tej, akademiku Rexhep Qosja u shpreh se e ardhmja politike shqiptare është një pemë e madhe, dhe se të merresh me të ardhmen politike të kohës sonë do të thotë të merresh me çështjen e sotme kombëtare shqiptare.

“Çështja kombëtare shqiptare është pjesërisht e zgjidhur”, deklaroi Qosja.

Profesori i Diplomacisë në Universitetin Europian të Tiranës, Fatos Tarifa, si një prej përfaqësuesve të Akademisë Shqiptare të Arteve dhe Shkencave  u shpreh se rrethanat në të cilat ndodhemi sot tregojnë se, bashkimi i Kosovës me Shqipërinë është praktikisht i pamundur.

“Unë mendoj se në rrethanat e sotme – e përsëris, në rrethanat e sotme dhe jo në rrethana shumë më të favorshme që ndoshta mund të krijohen në një kohë të ardhme – bashkimi i Kosovës me Shqipërinë është praktikisht i pamundur, siç jam i bindur se fuqitë e mëdha perëndimore, në radhë të parë vetë SHBA, janë të interesuara për ruajtjen e paqes dhe të stabilitetit në Ballkan, çka nënkupton se ato janë kundër ndryshimit të kufijve në këtë rajon, qëndrim që edhe e kanë deklaruar hapur në shumë raste”, u shpreh pedagogu i UET.

Sipas tij, në rastin e bashkimit të dy shteteve nuk do të kemi as Kosovë dhe as Shqipëri, por një shtet të ri e që do i duhet të njihet ndërkombëtarisht nga shumica e shteteve dhe nga çdo organizatë ndërkombëtare.

“Thelbi i çështjes, të cilit nuk i japin shpjegim, ose të cilin e evitojnë si Albin Kurti, ashtu edhe ata që e konsiderojnë të mundur bashkimin kombëtar të shqiptarëve në rrethanat e sotme, është realpolitik, pra ka të bëjë jo thjesht me parime morale, me konsiderata ideologjike apo me situata të imagjinuara, por me konsiderata praktike reale. Një shtet i vetëm, i krijuar nga bashkimi i Shqipërisë me Kosovën, nuk mund të jetë më as Shqipëri, as Kosovë, por një shtet i ri, i cili do të duhej të pranohej dhe të njihej ndërkombëtarisht nga çdo shtet i veçantë (ose nga shumica e tyre) dhe nga çdo organizatë ndërkombëtare, në të cilën ky shtet eventualisht do të kërkonte të aderojë”, u shpreh Tarifa.

Qosja kërkoi nga politika shtetërore shqiptare të lirohet prej korrupsionit, krimit të organizuar dhe nepotizmit. Ndërsa, kërkoi vëmendje më të madhe në punësimin e të rinjve.

“Është e nevojshme të bëhet çmos për punësimin e të rinjve, kurse atyre që nuk mund të punësohen t’u sigurohen të ardhura mujore, siç bëhet në Francë me çka ndalet emigrimi i tyre. Është e nevojshme që njëmendësia politike shtetërore shqiptare të lirohet prej tri të këqijave të mëdha që cenojnë zhvillimin demokratik, që nxisin mosdurimin e qytetarëve ndaj strukturave politike, partiake shtetërore, që cenojnë prestigjin e shqiptarëve në botë të lirohet sa më shpejt dhe sa më rrënjësisht prej korrupsionit, prej nepotizmit dhe prej krimit të organizuar.  Është e nevojshme që të krijohet një Akademi e Përbashkët e Shkencave dhe Arteve e Shqipërisë dhe Kosovës. Nuk ka dyshim se krijimi i një akademie të tillë do të pasuronte shumë, do pasuronte vëllimisht dhe cilësisht krijimtarinë shkencore në të gjitha fushat e shkencave dhe do lironte mendimin tonë krijues prej partishmërive prej veçimeve krahinore dhe prej veçimeve të anshme që kanë pushtuar dy akademik, e në mënyrë të veçantë Akademinë e Shkencave dhe Arteve të Kosovës”, u shpreh Qosja.

E ndërkohë që Shqipëria është duke u përgatitur dhe pret anëtarësimin në Bashkimin Europian, si ekspert i Diplomacisë, profesor Tarifa tha se, gjëja e parë që lipset të zhvillojë çdo qeveri në Tiranë dhe në Prishtinë është një kulturë strategjike.

“Gjëja e parë që lipset të zhvillojë çdo qeveri në Tiranë dhe në Prishtinë është një kulturë strategjike, e cila, deri më sot, ne shqiptarëve na ka munguar, ndërkohë që Athina dhe Beogradi e kanë zhvilluar e përpunuar një kulturë të tillë strategjike qysh nga gjysma e dytë e shekullit të 19-të dhe jo pa sukses e kanë aplikuar atë në politikat e tyre në rajon. Me kulturë strategjike, unë kuptoj një kulturë politike që kultivon e promovon ndërhyrje të hershme, të shpejta dhe—kur është e nevojshme—të fuqishme për të përballuar situata të caktuara, të favorshme ose jo të tilla. Pa një kulturë strategjike, çdo aspiratë politike, përfshirë edhe atë për bashkimin kombëtar, do të ishte e vështirë të arrihej, ndërsa krijimi i kapaciteteve për realizimin e qëllimeve strategjike do të ishte ose më pak i mundshëm, ose më i vështirë”, u shpreh ai më tej. /Gazeta Liberale