Kel Kodheli, i njohur si një nga piktorët më të rëndësishëm shqiptarë të shekullit XX, lindi më 24 tetor 1918 në Shkodër dhe kaloi një jetë të pasur me krijimtarinë e tij artistike deri në vdekjen e tij më 18 shkurt 2006 në Tiranë. I formuar në akademitë italiane gjatë viteve '40, ai shquhet për pasionin e tij ndaj natyrës, kulturës dhe jetës së shqiptarëve, veçanërisht atyre të veriut.
Familja e Kodhelit u transferua në Tiranë në vitin 1925, ku ai ndoqi shkollën teknike amerikane "Harri Fullz" dhe filloi të studiojë artin e vizatimit. Pas disa viteve në Romë, ku u ndikua nga mjeshtrit si Tiziano, ai u kthye në Shqipëri dhe filloi një karrierë si piktor kartmonedhash dhe pedagog në liceun artistik "Jordan Misja".
Një nga arritjet e tij më të rëndësishme ishte fitimi i çmimit të parë në një konkurs studentor në Firence me një tablo që përshkruante një vajzë me veshje tradicionale italiane. Megjithatë, pas kthimit në vend, ai zgjodhi të eksploronte bukuritë e natyrës shqiptare dhe jetën e malësorëve, duke krijuar një varg veprash që pasqyronin zakonet dhe traditat e tyre.
Artin e Kodhelit e karakterizojnë drita e fuqishme e diellit dhe një paletë e pasur me nuanca, ku dominon impresionizmi. Ai është veçanërisht i njohur për portretet e tij të gra dhe burrave shqiptarë në veshje kombëtare, duke zbuluar thellësinë e psikologjisë dhe shpirtit të popullit të tij.
Pjesëmarrës në ekspozita kombëtare dhe ndërkombëtare, Kodheli e përfundoi karrierën e tij me krijime në pastel, duke vazhduar të shkruajë historinë e artit shqiptar deri në vitin 2003, kur u nderua me dekoratën "Nderi i Kombit" nga Presidenti i Shqipërisë. Sot, veprat e tij ruhen në Galerinë Kombëtare të Arteve dhe në koleksione private, duke u shndërruar në një testament të pasurisë kulturore shqiptare. Kel Kodheli është një emër që do të mbetet gjithmonë në memorien kolektive si një maestro i artit dhe një simbol i identitetit shqiptar.
