Foto nga rivarrimi i eshtrave të Azem Galicës, më 28 qershor 1971 në Galicë.

Më 22 maj 1971, Abdyl Krasniqi me shokë të tij nxorri nga thellësia e një shpelle prej 73 metrash, eshtrat e Azem Galicës dhe i rivarrosën ato në oborrin e kullës së familjes së tij në Galicë. Kjo shpellë që atëherë mban emërin e Azem Galicës dhe gjendet në afërsi të magjistrales Pejë – Prishtinë, në afërsi të fshatit Gllarevë. 

Kush ishte Azem Galica?

Azem Bejta (Galicë, 1889 – Junik, 1924) ishte një luftëtar i shquar revolucionar shqiptar dhe udhëheqës i Lëvizjes Kaçake. Ai ishte i njohur për rezistencën e tij kundër pushtimit të huaj dhe përpjekjet për të bashkuar territoret shqiptare. I lindur në fshatin Galicë në rajonin e Drenicës, Azemi u detyrua të piqej herët pasi babai i tij u vra gjatë një revolte lokale kundër sundimit osman.

Nga viti 1910, Azem Galica mori armët në kryengritje kundër regjimit xhonturk dhe më vonë luftoi forcat serbe gjatë Luftës së Parë Ballkanike. Në vitin 1917, ai u bashkua me udhëheqës të tjerë si Kostë Vojvoda për të koordinuar një revoltë më të gjerë kundër fuqive pushtuese,austro-hungarezëve dhe bullgarëve. Pas luftës, Azemi vazhdoi të luftonte pushtimin serb në Kosovë, duke u bërë simbol i rezistencës kombëtare dhe i luftës për liri dhe bashkim.

Ai vdiq në vitin 1924, në moshën 35 vjeçare, gjatë një përleshje në Junik dhe trupi i tij u varros fshehurazi në shpellën e njohur si “Quku që kërcet” për të parandaluar zbulimin e tij nga forcat armike. Azem Galica mbetet një figurë ikonike në historinë e Shqipërisë.

Përgatiti : Hemelita Boriҫi