Në këtë panair të 26-të të librit, Namir Lapardhaja vjen për lexuesit nën siglën e shtëpisë botuese UET PRESS, por kësaj radhe me një libër të kritikës letrare që titullohet “Një urë fjalësh mes nesh dhe tjetrit”. Libri u promovua të enjten në mjediset e UET ku ishin të pranishëm studentë, akademikë, shkrimtarë dhe politikanë, mes të cilëve edhe Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha.
Përgjithësisht, publiku i gjerë e ka njohur autorin me shkrimet e natyrës politike, si gazetar, apo përfaqësues politik, por në UET ai mbahet mend si anëtar i jurisë për Çmimin Kadare, për vitin 2022, si njohës i letërsisë dhe si një shkrimtar. Libri vjen si një përpjekje për të mbuluar një zhanër pak të lëvruar në Shqipëri si kritika letrare.
UET PRESS e ka në politikat e saj promovimin jo vetëm të letërsisë shqipe dhe autorëve shqiptarë nga të gjitha trojet, por edhe të nxisë kritikën shqipe. Ky libër dhe vetë autori Lapardhaja është një dëshmi e kësaj, i cili jo vetëm ka sjellë mbresat e tij si lexues mbi vepra dhe autorë të letërsisë shqipe, të brezave të ndryshëm, por edhe vjen si një manual për ata që nuk dinë nga t’ia nisin leximit.
Sipas Presidentit të Institutit Liberal “Pashko”, Preç Zogaj, mungesa e kritikës letrare, apo e paraqitjeve profesionale të librave ndihet ndjeshëm në rrafshin e botimeve shqipe dhe në këtë kuptim puna e Zotit Lapardhaja është për t’u përshëndetur. Duke gjetur ngjashmëri me punën e Natasha Lakos, Zogaj vlerësoi te Lapardhaja qasjen e tij këmbëngulëse për t’i shkuar veprave deri në fund dhe për të rizgjuar vëmendjen te autorë të ndryshëm me përshkrimet lakonike të botimeve të tyre.
“Pas librit të Natasha Lakos, që është pak-a-shumë i të njëjtit lloj, promovojmë sot një libër shumë të rëndësishëm, që kërkon të orientojë lexuesin te libri i mirë, por kërkon të japë edhe një lloj sodifaksioni shkrimtarëve, sepse ka shkrimtarë për të cilët nuk i lexojnë dhe nuk shkruan kush, Namiri di të shkruaj, e njeh letërsinë, ka stilin e tij në të shkruar dhe ka kapacitetin për t’i shkuar te thelbi i gjësë,” – u shpreh Zogaj duke e falenderuar Lapardhanë për punën dhe përkushtimin e treguar për letërsinë.
Ngjashëm paralele me punën e Natasha Lakos në librin “Njeriu si një tjetër”, hoqi edhe Drejtuesi i Departamentit të Arteve në UET, Dr. Ermir Nika. Ai e përshëndeti vullnetin e Namir Lapardhasë për t’iu futur kritikës letrare, një zhanër që sipas tij kërkon maturi dhe gatishmëri për t’u përballur edhe me marrëdhëniet direkte me autorët që merren në shqyrtim, marrëdhënie që mund të trazohen.
Sipas Dr. Nikës letërsia shqiptare e vuan mungesën e studiuesve me qasje të re dhe kritikës në tërësi dhe për këtë përshëndeti mbështetjen e dhënë nga UET dhe UET PRESS për botimin e Zotit Lapardhaja duke apeluar që pse jo, në të ardhmen, ky lloj botimi të kthehet në një traditë edhe për më shumë.
“Duhet që këtë iniciativë që ka marrë UET PRESS-i ta shndërrojmë në një projekt madhor, edhe nëse nuk kemi mbështetje të shtetit, të paktën të bëjmë studime, të bëjmë konferenca, të bëjmë antologji le të themi universitare për të dhënë atë tablonë e qartë të zhvillimeve që ka sot letërsia shqiptare, e cila është një letërsi që ka krijuar një rrjet të madh edhe albanologësh dhe janë pikërisht veprat e këtyre autorëve, por që ka krijuar edhe katedra të veçanta universitetesh prestigjioze si në Kozencë, Mënih, Hiroshimë, Moskë, Pjetërburg, SHBA, Kanada, jemi një gjuhë që përfaqësohemi sot me disa ambasada edhe aty ku nuk ka përfaqësi diplomatike kemi katedra të gjuhës dhe letërsisë shqipe,” – u shpreh Dr. Nika.
I pranishëm gjatë promovimit, Kryetari i PD-së, Lulzim Basha, vlerësoi te Zoti Lapardhaja vitalitetin e tij të treguar në qasjen ndaj komunikimit publik në tërësi, por dhe përkushtimin për të marrë stafetën e drejtimit të një gazete historike si Rilindja Demokratike.
“Zë kritik, këndvështrim kritik, për të ngjitur malin e vështirë të ringjalljes së shpresës dhe rikthimin e besimit te politika,” – ishte vlerësimi i Zotit Basha për Lapardhanë dhe librin e tij.
Ashtu siç shkruan autori “Letërsia ka shërbyer si kurë për mijëra njerëz”, një kurë edhe për shumë shqiptarë, që të vetmen arratisje, gjatë diktaturës, gjatë izolimit, kishin librat, letërsinë e Kadaresë. Një dritare ku shihnin botën, një dimension ku mund të ishin të lirë.
Lapardhaja e bën të qartë që nuk ka ndjekur ndonjë teori strikte interpretimi, duke e lënë po aq subjektive dhe të lirë pikëvështrimin e tij mbi vepra dhe autorë, sa edhe vetë veprat ua lënë lexuesve.
“Kjo përmbledhje […] është një koleksion i shënimeve personale mbi autorët dhe veprat e tyre, këto shënime janë interpretime tërësisht personale nga përvoja vetjake, zgjedhja e veprave dhe autorëve nuk është ngritur mbi kriter të caktuar, por bazohet mbi lexime të ndodhura në periudha të ndryshme,” – u shpreh Lapardhaja duke theksuar më pas misionin e këtij libri që është për “ndërmjetësim miqësor, një urë fjalësh mes veprash dhe lexuesish, bazuar mbi ftesën e vazhdueshme për të lexuar letërsi të vërtetë si një nga mjetet më rezultative për progresin njerëzor.”
