Turqia u përball dje me zgjedhjet më kritike në historinë e saj: Recep Tayyip Erdogan u përball me Kemal Kilicdaroglu në një balotazh dhe doli fitues.
Është e qartë se pasi Erdogani të udhëheqë edhe pesë vite të tjera, humnera ekonomike, censura edhe më e madhe dhe ndarja më e thellë e shoqërisë janë të sigurta, shkruan gazeta gjermane “Bild”.
Ajo që shumë po pyesin është se si Erdogani arrin të dalë fitimtar kur fushata e tij zgjedhore është e mbushur me urrejtje dhe iluzione!
Presidenti turk propagandën në paraqitjet e tij elektorale e përhapi nëpër televizionet më të mëdha, pothuajse të gjitha janë nën kontrollin e tij. Përveç kësaj, ai e lidhi kundërshtimin e Kemal Kilicdaroglu me organizatat terroriste. Pa dyshim, ky ishte mjeti i tij më efektiv në fushatën zgjedhore!
Në çdo tubim të fushatës, Erdogan e lidhi liderin e opozitës Kilicdaroglu dhe kuadrot e tij me organizatat terroriste - kryesisht Partinë e Punëtorëve të Kurdistanit (PKK).
Nuk është rastësi që të martën e kaluar, duke folur për viktimat e tërmetit, ai pohoi se opozita dhe Kilicdaroglu shkojnë krah për krah me terroristët.
Përgjigja e Kilicdaroglu ishte e menjëhershme, ai shkroi në Twitter duke iu drejtuar Sulltanit të Bosforit: “Gënjeshtar. Jam lodhur duke u shpifur. Nuk lodhesh kurrë duke përhapur gënjeshtrat e tua”.
Për më tepër, Erdogan arriti të merrte në krah politikanët e opozitës, si ultra-nacionalisti Sinan Ogan, i cili në raundin e parë të zgjedhjeve kishte marrë një përqindje prej 5%.
Sidomos për çështjen e emigracionit, dallimet mes dy politikanëve dukeshin të pakalueshme: Ogan dëshironte deportimin e menjëhershëm të refugjatëve, Erdogan jo.
Megjithatë, pas një takimi me dyer të mbyllura, Ogan papritmas u gjend në anën e Erdoganit me shumë analistë që sugjeronin se kishte pasur negociata, të cilat nuk u zbuluan.
Feja dhe Perandoria Islame
Karremi më i rëndësishëm! Erdogan luan me gisht retorikën islame si asnjë tjetër nga paraardhësit e tij. Ai ndoqi një shkollë islame dhe flet gjuhën e muslimanëve të devotshëm.
Gjatë gjithë karrierës së tij politike, ai kishte vetëm një qëllim: të bindte bashkatdhetarët e tij se ai është shpëtimtari i tyre. Dhe ai e bëri atë me sukses!
Edhe sot e kësaj dite, të treguarit e faktit se është “musliman i mirë është faktori më i rëndësishëm” për të siguruar votën e mbështetësve të tij.
Myslimanët që u rritën në një Turqi rreptësisht laike gëzojnë, nëpërmjet Erdoganit, liri që nuk i njihnin më parë: Gratë që mbajnë shami lejohen të ndjekin universitetet dhe të bëhen oficere policie.
Burrat që luten nuk shihen më me dyshim në ushtri - diçka e paimagjinueshme në Turqinë e viteve 1970 dhe 1980.
Në çdo fjalim publik ai e fillon me përshëndetjen e Zotit, ai përdor pjesë nga Kur'ani dhe jep shembuj nga jeta e Profetit. "Ne marrim urdhrat tona nga Zoti," tha ai në një ngjarje në Stamboll të hënën.
Ëndrrat e një perandorie neo-otomane dhe islamike frymëzojnë përkrahësit e tij.
Premtimi i tij më i madh i fushatës: Erdogani i Madh do të ribashkojë të gjithë popujt myslimanë.
Çfarë po injorojnë apo nuk duan të besojnë votuesit e tij?
Prej vitesh ka pasur akuza të rëndësishme për korrupsion dhe nepotizëm ndaj Erdoganit.
Ky është mëkat i vdekshëm për Islamin! Megjithatë, presidenti turk arriti të kthejë secilën nga këto akuza të shumta në një komplot dhe plan të “Perëndimit të pafe”, për ta paraqitur çdo sulm kundër tij si sulm ndaj Islamit.
Ai e lidh kundërshtimin me sakrilegjin
Në të njëjtën kohë, Erdogan përmend disa herë se kundërshtari i tij dhe drejtuesit e partisë së Kiliçdaroglu (CHP) janë pijanecë dhe idhujtarë.
Pothuajse në çdo tubim elektoral të këtyre ditëve, ai pyet turmën: "A nuk qëndron partia 'CHP' në mbrojtje të komunitetit LGBTI?" Turma bërtet: "Po!" “Ne, nga ana tjetër, mbrojmë lidhjen e shenjtë të martesës”, tha Erdogan.
Erdogan ka vite që i përsërit të gjitha këto pretendime. Përsëri dhe përsëri. Është receta e suksesit të tij.
Opozita po përpiqet t'i kundërvihet, duhet të luftojë kundër aparatit shtetëror të Erdoganit dhe propagandës mediatike që është në anën e tij./Liberale.al
